Στην επίσκεψη αυτή συνόδευε συγγενείς του, αλλά η κλίση του προς την ιεροσύνη σφυρηλατήθηκε επίσης στο πανεπιστήμιο. Εκεί συνειδητοποίησε ότι ο Θεός τον καλούσε να δοθεί ολοκληρωτικά σ' Αυτόν και να Τον υπηρετήσει ως ιερέας.
Για αρκετά χρόνια ο νεαρός αυτός Βενεζουελάνος σπούδασε στη Ρώμη στο Διεθνές Εκκλησιαστικό Κολέγιο Sedes Sapientiae, όπου έλαβε ακαδημαϊκή, ανθρώπινη και πνευματική κατάρτιση που τον βοήθησε να διδάξει στο ιεροδιδασκαλείο της επισκοπής του. Σε αυτή τη συνέντευξη στο Ίδρυμα CARF, μιλάει για τη ζωή στη Βενεζουέλα και τα γεγονότα που τον οδήγησαν να γίνει ιερέας, μια κλίση στην οποία έχει βρει την εκπλήρωση, καθώς είναι σε θέση να υπηρετεί τον Θεό και τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από απαντήσεις σε έναν κόσμο που προσφέρει τον πιο εύκολο δρόμο, αλλά αποτυγχάνει να εκπληρώσει τη λαχτάρα τους για ευτυχία.
Ο πατέρας Edicson Acosta, ως Βενεζουελάνος, γνωρίζει καλά την περίπλοκη κοινωνική κατάσταση στη χώρα του. "Αλλά παρόλο που η κοινωνική κατάσταση στη Βενεζουέλα είναι περίπλοκη, η υγεία της Εκκλησίας και των καθολικών είναι πολύ καλή. Η πίστη του λαού είναι πάντα ισχυρή. Εν μέσω των δυσκολιών της χώρας, οι άνθρωποι έχουν στραφεί πολύ στον Θεό. Αν και είναι αλήθεια ότι υπήρξε μια ισχυρή στιγμή, ο λαός βρίσκει παρηγοριά και δύναμη στον Θεό. Υπάρχει μεγάλη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία και στις διάφορες αποστολικές ομάδες. Οι λαϊκοί αποτελούν μεγάλο στήριγμα για τους ιερείς της ενορίας.
Και πώς ήταν η ζωή του Edicson Acosta πριν γίνει ιερέας; Λοιπόν, μια φυσιολογική ζωή. Πριν γίνει ιερέας, σπούδασε στο πανεπιστήμιο και πήρε πτυχίο στην εκπαίδευση με ειδίκευση στη βιολογία και τη χημεία. Ωστόσο, είχε πάντα μια πολύ στενή ζωή στην ενορία, όπου εργαζόταν ως κατηχητής αλλά και ως μέλος της χορωδίας.
Ήξερε ότι ο Θεός τον καλούσε στην ιεροσύνη το 2004. Από νεαρή ηλικία συμμετείχε πάντα στην ενοριακή ζωή και θυμάται ότι κάποτε "πήγα με την αδελφή μου να επισκεφθώ έναν ιεροσπουδαστή που ξεκινούσε τη σχολή και ήταν φίλος της. Παρακολουθήσαμε τη λειτουργία και Όταν είδα όλους τους ιεροσπουδαστές, μου ήρθε μια ερώτηση: "Πώς θα ήταν να ήμουν εκεί;
Αλλά ήταν κάτι που δεν έκανε μεγάλη διαφορά εκείνη τη στιγμή. Αργότερα ξεκίνησε το πανεπιστήμιο. Αρχικά άρχισε να σπουδάζει μηχανολογία, την οποία αργότερα εγκατέλειψε για να σπουδάσει βιολογία.
Η πανεπιστημιακή ενορία Divino Maestro βρισκόταν στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου και έγινε μέρος της. "Εκεί είχα την ευκαιρία να κάνω τις πρώτες μου πνευματικές εξορμήσεις, όπου εκείνο το παλιό ερώτημα επανεμφανίστηκε και άρχισε να γίνεται πιο δυνατό. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν μπορούσα να το βουλώσω, αν και προσπάθησα πολλές φορές. Θυμάμαι τις εξεγέρσεις του Ιωνά και του Ησαΐα και βίωσα το ίδιο πράγμα", θυμάται με αγάπη ο Edicson Acosta.
Ας δούμε όμως ποια κατάσταση τον έκανε να πει οριστικά ναι στον Κύριο. Η καθοριστική στιγμή έλαβε χώρα στους χώρους της σχολής, όπου είχε προσκληθεί ως μέλος της κριτικής επιτροπής για το ετήσιο φεστιβάλ επαγγελματικού τραγουδιού.
Αμέσως στην αρχή έδειξαν ένα βίντεο με την επαγγελματική του εμπειρία, στο οποίο είδε την επαγγελματική του εμπειρία να αποτυπώνεται ξεκάθαρα, επίσης με τις επισκέψεις στα Άχραντα Μυστήρια, όπου ρωτούσε τον Θεό τι ήθελε από αυτόν. "Καθώς παρακολουθούσα το βίντεο, άρχισαν να τρέχουν δάκρυα και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Εκείνη τη στιγμή έλαβα ένα γραπτό μήνυμα από τον δίδυμο αδελφό μου, ο οποίος ήταν παρών, που μου έλεγε: "Ξέρω τι αισθάνεσαι". Εκείνη την ημέρα είπα στον Κύριο: "Δεν ξέρω τι σκέφτεσαι: "Εντάξει, ξέρω ότι με καλείς, θα απαντήσω και θα γίνω ιερέας".
Προηγουμένως, είχε αρχίσει να λαμβάνει πνευματική καθοδήγηση από έναν ιερέα και ήταν αυτός που τον βοήθησε να πάρει την απόφαση. Εισήλθε στο ιεροδιδασκαλείο στις 22 Σεπτεμβρίου 2013 και αργότερα, στις 27 Αυγούστου 2014, άρχισε τη ρωμαϊκή του εμπειρία.
Ας πάμε τώρα στη Ρώμη για να μάθουμε για την εμπειρία του ως σεμιναριακός φοιτητής στο Sedes Sapientiae. Για τον Edicson, η εμπειρία που τον εντυπωσίασε περισσότερο ήταν να νιώσει την οικουμενικότητα της Εκκλησίας όταν όλοι συναντήθηκαν στο παρεκκλήσι του Διεθνές σχολείο Sedes Sapientiae.
Ο Edicson Acosta θυμάται ότι "ήμασταν από πολλές χώρες και όλοι κληθήκαμε να γίνουμε ιερείς από διαφορετικές πραγματικότητες και πολιτισμούς. Αλλά η κλήση για την ιεροσύνη ήταν η ίδια. Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία που εξακολουθώ να έχω είναι ότι έχω δημιουργήσει σπουδαίες φιλίες με συντρόφους με τους οποίους διατηρώ επικοινωνία. Και η καρδιά μου διευρύνεται γιατί όταν σκέφτομαι την Κίνα, την Ελβετία, την Τανζανία, το Ελ Σαλβαδόρ, την Αργεντινή, τη Σρι Λάνκα ή το Εκουαδόρ, εμφανίζεται ένα πρόσωπο, ένας φίλος. Είναι εξαιρετικό.
Ο σχηματισμός πάντα βοηθάει. Και τα τρία χρόνια της εκπαίδευσης στη Ρώμη, μπορεί να πει με μεγάλη πεποίθηση, σχεδόν έξι χρόνια μετά την επιστροφή του στη Βενεζουέλα, χαράχτηκαν μέσα του, ιδιαίτερα σε ό,τι σχετίζεται με την εμπειρία του βαπτίσματος, τις αρετές, την αδελφότητα και την πνευματική συνοδεία. Αλλά κυρίως η αγάπη του για την Εκκλησία, για τον Πάπα, για τον επίσκοπό του, με άλλα λόγια η "πίστη στην Εκκλησία".
Σήμερα ευχαριστεί τον Θεό για την ΕργασίαΥπήρξε μεγάλο στήριγμα για τον ίδιο κατά τα πρώτα χρόνια της διακονίας του, τα οποία πέρασε επίσης ζώντας στη Μαδρίτη, επειδή του επιτρέπει να συναντάται "με άλλους ιερείς, να διατηρεί πνευματική καθοδήγηση και να εξομολογείται συχνά".
Η πνευματική του κατάρτιση στη Ρώμη του επέτρεψε να διευρύνει την κοσμοθεωρία του, καθώς και την εκπαίδευσή του για να είναι σε θέση να υποστηρίξει τη διδασκαλία στο ιερατική σχολή στην επισκοπή San Cristobalστη Βενεζουέλα.
Στο σύντομο χρονικό διάστημα που είναι ιερέας, μία από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές γι' αυτόν είναι την εξομολόγηση, την ικανότητα να γίνεσαι μάρτυρας του ελέους του Θεού όταν κάποιος έρχεται και σας λέει, για παράδειγμα, ότι δεν έχει εξομολογηθεί για περισσότερα από 20 χρόνια, και βλέπετε πώς συναντά τον Ιησού που τον συγχωρεί.
Από τη νεανική του εμπειρία, αυτό που χρειάζεται ο ιερέας, για να αντιμετωπίσει τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει, είναι "η προσευχή, οι φίλοι-αδελφοσύνη, καθώς και η συχνή πνευματική καθοδήγηση και εξομολόγηση", λέει ξεκάθαρα ο Edicson Acosta.
Θέλετε να πείτε κάτι στους ευεργέτες του Ιδρύματος CARF;
Τέλος, θυμήθηκε τους ευεργέτες του Ιδρύματος CARF που επιτελούν σπουδαίο έργο. Και προσθέτει με έμφαση: "Σας ζητώ να συνεχίσετε να στηρίζετε τόσους πολλούς ιεροσπουδαστές και ιερείς, γιατί ο Κύριος θα τους πολλαπλασιάσει εκατονταπλάσια. Σας ευχαριστώ πολύ που συμβάλλατε στην εκπαίδευσή μου. Ο Θεός να σας ευλογεί.
