Jego ścieżka od Odnowy Charyzmatycznej do studiów na Papieski Uniwersytet Świętego Krzyżaz Rzymu, pokazuje, jak łaska Boża przemienia życie i otwiera horyzonty misji dla dzisiejszego Kościoła, dając impuls do szkolenie dla laików dla nowych społeczności w nim powstających.
Fabiana urodziła się 23 marca 1980 r. w Recife, w północno-wschodnim regionie Brazylii, a obecnie jest na ostatnim roku studiów prawa kanonicznego, dzięki Fundacji CARF, która zapewniła jej stypendium na czas trwania studiów.
Jestem Brazylijczykiem urodzonym w mieście Recife, w stanie Pernambuco, w północno-wschodnim regionie Brazylii. Jestem najmłodszym z czwórki dzieci. Moja rodzina zawsze była katolicka: moja matka, głęboko zaangażowana i praktykująca kobieta wiary katolickiej i sakramentów; mój ojciec, choć niepraktykujący, zachęcał moje rodzeństwo i mnie do uczestnictwa i naśladowania mojej matki. Dorastałem w środowisku, w którym wartości chrześcijańskie były nam przedstawiane i świadczone przez moich rodziców jako rzeczywistość codziennego życia.
Ale w wieku około 13 lat miałem osobiste doświadczenie z żywym Jezusem, dzięki Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej. Dzięki temu doświadczeniu Jezus stał się kimś bliskim, kto żył ze mną, kto towarzyszył mi w czasie nauki, a także w czasie wolnym, kiedy byłem z przyjaciółmi. Jezus był ze mną w moim codziennym życiu. Nie był tylko Bogiem, który dał mi zasady (dziesięć przykazań) do przestrzegania, ale Bogiem, który chciał, abym był szczęśliwy i radosny w moim codziennym życiu.
Dzięki temu doświadczeniu uczestnictwo w Świętej Eucharystii nabrało nowego znaczenia: zacząłem uczestniczyć w niej codziennie, a nie tylko jako obowiązek w niedziele.
Narodził się we mnie pragnienie czytania Biblii, Zacząłem dowiadywać się więcej o wierze katolickiej, gorliwiej przystępować do sakramentu spowiedzi. Zacząłem dołączać do grupy modlitewnej Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, interesować się działalnością i dziełami społecznymi, pragnąc, aby inni ludzie również mogli doświadczyć tego samego osobistego spotkania z Jezusem, które nadało nowy sens mojemu życiu.
Wszystko, co dobre, stało się jeszcze lepsze, a to, co wcześniej uważałem za negatywne, nauczyłem się postrzegać w inny sposób, odkrywając nawet znaczenie trudności.
To osobiste spotkanie z Jezusem było punktem zwrotnym w moim życiu. Jestem bardzo wdzięczny Bogu, że stało się to na początku mojego dorastania, dając mi fundamentalne podstawy. Narodziło się we mnie pragnienie świętości: robić wszystko dobrze i dla Boga., Wartości, których nauczyli mnie moi rodzice, postawy, które w nich widziałem, znalazły teraz głębsze znaczenie w miłości Boga do mnie, do mojej rodziny i do każdego człowieka.
Jednak z biegiem lat zacząłem czuć, że Bóg prosi mnie o więcej i że ja również chcę więcej dawać Panu. Wtedy po raz pierwszy pomyślałem o życiu w nowej wspólnocie. Po kilku miesiącach modlitwy i rozeznawania miałem odwagę poszukać Założyciela i osób odpowiedzialnych za wspólnotę. Oto Pani Matka - Dzieło Maryi aby podzielić się tym, co czułem i wyrazić moje pragnienie doświadczenia wspólnoty.
Wiele lat później poznałem Wspólnotę Oto Pani Matka - Dzieło Maryi, Nowa wspólnota narodziła się w sąsiedztwie Várzea, gdzie mieszkałem w Recife. Kiedy zetknąłem się z pierwszymi członkami wspólnoty, miałem mieszane uczucia: z jednej strony byłem pod wrażeniem ich odwagi, że zostawili wszystko - dom ojca, miasto - aby żyć we wspólnocie z zamiarem ewangelizacji; z drugiej strony wydawało mi się to ogromnym wyzwaniem. Moją pierwszą myślą było: «A co z moimi projektami, marzeniami, czy mam wszystko porzucić? To nie jest konieczne... Już i tak podążam za Jezusem, już wykonuję swoją część.
W ten sposób przyjąłem, jako sposób życia, charyzmat wspólnoty: ewangelizować na wszelkie sposoby, z radością, pomagając Kościołowi lokalnemu w jego różnych potrzebach, zapraszając wszystkich do zabrania Maryi Dziewicy do domu, zarówno w wymiarze fizycznym, jak i duchowym. Ewangelizować i służyć Kościołowi na wzór Maryi Dziewicy, prowadzeni łaską Ducha Świętego. Aby realizować misję wspólnoty, zostałem wysłany do naszego domu misyjnego w Rzymie, gdzie prowadzimy nasz apostolat w peryferyjnej parafii.
Po kilku latach spędzonych w Rzymie, przyjaciel ze wspólnoty powiedział nam o kursie. Ruchy kościelne i nowe wspólnoty, organizowanym przez Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża. Powiedział nam, że już to zrobił i że byłoby bardzo dobrze, gdybym ja i inny misjonarz również wzięli w tym udział, aby pomóc w zaspokajaniu potrzeb wspólnoty. Porozmawiałem z naszym założycielem i po podzieleniu się tym z Radą Generalną, otrzymaliśmy propozycję przeprowadzenia kursu. To był nasz pierwszy kontakt z PUSC.
Dzięki temu kursowi lepiej zrozumieliśmy potrzebę wejścia niektórych członków w świat prawa kanonicznego, aby pomóc Wspólnocie w szczególny sposób, a jednocześnie zapobiec przyszłym błędom. Na początku myśleliśmy, że jest to coś przeznaczonego dla formacja księży. Jednak dzieląc się tym z organizatorami kursu, zostaliśmy zachęceni do uznania znaczenia zaangażowania świeckich kobiet w nowej wspólnocie w studiowanie prawa kanonicznego, biorąc pod uwagę, że rzeczywistość ta jest wciąż nowa i wymaga przygotowania osób świeckich.
Z pewną obawą, ale i entuzjazmem, postawiłem swoje pierwsze kroki w tej grze. ISSRA a następnie prawo kanoniczne. Z czasem uznałem za Bożą Opatrzność możliwość studiowania prawa kanonicznego, zwłaszcza w PUSC, gdzie zawsze jest nam ono przedstawiane z jego prawdziwym celem: wkładem w życie Kościoła. salus animarum. Bez tego celu badanie stałoby się zimne i odległe od misji, dla której Kościół istnieje z całą swoją strukturą.
Finansowanie stypendiów naukowych zarządzanych przez Fundację CARF, dzięki hojności tysięcy dobroczyńców i przyjaciół, ma kluczowe znaczenie dla formacji seminarzystów i księży diecezjalnych, ale także dla zakonników i zakonnic z nowych i ugruntowanych ruchów w Kościele.
«Biorąc pod uwagę możliwość otrzymania solidnej formacji, moim pragnieniem związanym ze stopniem doktora prawa kanonicznego jest pomoc mojej wspólnocie, ale także innym wspólnotom i ruchom w Brazylii i na świecie. Chcę lepiej służyć i być wierna powołaniu, które dał mi Pan, i za to jestem ogromnie wdzięczna dobroczyńcom Fundacji CARF za danie mi tej wspaniałej możliwości otrzymania konkretnej pomocy w mojej formacji», dziękuje Fabiana Valdevino de Souza.
Gerardo Ferrara, Absolwent historii i nauk politycznych, specjalizujący się w Bliskim Wschodzie. Przewodniczący samorządu studenckiego na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie.
Spis treści
