Kierownictwo duchowe: Kim jest kierownik duchowy i dlaczego go potrzebuję?

Czym jest katolickie kierownictwo duchowe?

"Na drodze życia duchowego nie polegajcie na sobie, lecz z prostotą i uległością proście o radę i przyjmujcie pomoc tych, którzy z mądrym umiarem mogą kierować waszą duszą, wskazywać niebezpieczeństwa, podpowiadać odpowiednie środki zaradcze, a we wszystkich trudnościach wewnętrznych i zewnętrznych mogą was słusznie kierować i prowadzić...".
Papież Pius XII, Adhortacja Apostolska Menti nostrae, 27

Kierownictwo duchowe lub towarzyszenie duchowe dąży do ukierunkowania życia wewnętrznego i ćwiczenia cnót pobożnych, aby każdy chrześcijanin wiedział, jak wykonywać swoje codzienne zadania w służbie Bogu i bliźniemu.  Bez warunkowania świeckiego i wolnego charakteru tych samych zadań, za które w pełni odpowiada tylko sam zainteresowany, jak każdy inny obywatel. Jego cel jest wyłącznie duchowy.

Cel Kierownictwo duchowe polega przede wszystkim na pomocy w rozeznaniu los signos de la voluntad de Dios con la ayuda del consejo de alguien más experimentado en la vida espiritual: el director espiritual.

Postać kierownika duchowego jest bardzo stara w życiu Kościoła. W szerokim i ogólnym sensie można ją odnaleźć w samym Jezusie Chrystusie i w czasach apostolskich, chociaż była wzbogacana w całej historii Kościoła.

Hay que tener en cuenta que la dirección espiritual es complementaria de otras actividades de formación católica y catequesis de carácter más colectivo.

Dlaczego potrzebuję kierownika duchowego?

"Nie przyszłoby Panu do głowy budować dobry dom do zamieszkania na ziemi bez konsultacji z architektem; jak chce Pan zbudować bez kierownika duchowego twierdzę swojego uświęcenia, aby żyć wiecznie w niebie?
Święty Josemaría Escrivá

Bardzo trudno jest komukolwiek prowadzić się w życiu duchowym. Tak często brak obiektywizmu, z jakim patrzymy na siebie, miłość własna, tendencja do dawania się ponieść temu, co nam się najbardziej podoba lub co jest dla nas najłatwiejsze, zacierają drogę, która prowadzi do Boga.

O kierowniku duchowym, widzimy tę osobę, która dobrze zna drogę Bożą. Do którego otwieramy nasze dusze i którego wykonujemy jako nauczyciela rzeczy związanych z Bogiem.

W Opus Dei, w szczególności, od początku podkreślano znaczenie kierownictwa duchowego jako decydującego środka formacji osobistej i jako pomocy oferowanej wszystkim, którzy zbliżają się do jego apostolatów. Prawdziwie świecki duch tej prałatury personalnej Kościoła katolickiego oznacza, że w kierownictwie duchowym szczególnie podkreśla się wolność i osobistą odpowiedzialność każdego człowieka w jego sferze zawodowej, społecznej i politycznej, a także w życiu osobistym. rodzina.

Charakterystyka kierownika duchowego

"...Rola nauczyciel duchowe polega na wspieraniu działania Ducha Świętego w duszy i dawaniu pokoju, w perspektywie daru z siebie i apostolskiej owocności".
Święty Josemaría Escrivá

Istnieją trzy podstawowe cechy kierownika duchowego, zdefiniowane przez św. Franciszka Salezego:

• Dobroczynność który składa się z znaleźć czas na do osoby, która potrzebuje ukierunkowania.
• Nauka ponieważ wymaga wiedza duchowa, studia nad życiem świętych i nad realiami duszyChodzi właśnie o to, aby zidentyfikować intymne problemy, które przeżywa dana osoba i rozeznać, jaką drogą należy podążać.
• Prudence konieczne jest również aby kierownictwo duchowe nie stało się zwykłym targowaniem się. dwóch przyjaciół, których coś łączy.

Y San Josemaría Escrivá de Balaguer agrega “…rady kierownictwa duchowego służą oświeceniu inteligencji, wzmocnieniu wolności. Czasami ten przekaz prawdy będzie to zrobione z męstwem. Prawdziwe wyrafinowanie i prawdziwa dobroczynność wymagają dotarcia do szpiku, nawet jeśli to kosztuje: zawsze z delikatnością i z poszanowaniem rytmów właściwych dla każdej osoby".

"...Będzie się on charakteryzował tym, że zawsze będzie pozytywny i motywujący. Motywacja jest zalążkiem wytrwałości, to tam naprawdę rodzi się wytrwałość. Motywacja prowadzi do miłości, a miłość jest podstawą życia, dyspozycyjności i hojności...".

"...Popyt i motywacja idą w parze. Kto chce wymagać, musi umieć motywować, a nigdy nie wymagać bez motywowania, w przeciwnym razie kierownictwo duchowe będzie głuche".

Jak stworzyć dobre kierownictwo duchowe?

"...Zadanie kierownictwa duchowego nie może polegać na wytwarzaniu istot, które nie mają własnego osądu i ograniczają się do materialnego wykonywania tego, co ktoś im każe; przeciwnie, kierownictwo duchowe musi dążyć do ukształtowania ludzi zdolnych do osądu. A osąd zakłada dojrzałość, stałość przekonań, wystarczającą znajomość doktryny, delikatność ducha, wykształcenie woli" (1).
Święty Josemaría Escrivá

Jeżeli nasze kierownictwo duchowe ma być wzbogacające, a nie tylko wyjściem, pojedynczą radą lub formalnym wypełnieniem zobowiązania, musi mieć kilka cech:

• CzasopismoNasze uświęcenie nie następuje z dnia na dzień, Bóg zdobywa i przekształca nas stopniowo.
• Motywujący i wymagający: Będzie pielęgnować zaufanie do Bożego miłosierdzia. Motywacja wiąże się z wytrwałością i prowadzi do miłości, która jest podstawą chrześcijańskiego życia, dyspozycyjności i hojności.
• Głęboko: "...uczynić kierownictwo duchowe pracą w głąb, aby dotrzeć do sumienia i podstawowych postaw osoby kierowanej i pomóc jej zinternalizować wartości i zasady jej chrześcijańskiego życia oraz podjąć skuteczne i trwałe decyzje" DSIC
• Serdeczność i życzliwość: Że przekaże zaufanie.
• Beton: Dialog duchowy powinien koncentrować się na życiu duchowym oraz na troskach i problemach osoby, której się pomaga duchowo.

O czym rozmawiać z kierownikiem duchowym?

"Wiara i powołanie jako chrześcijanin dotyczą całej naszej egzystencji, a nie tylko jednej jej części".Jest więc związany z życiem rodzinnym, pracą, odpoczynkiem, życiem towarzyskim, polityką itd.
Chociaż kierownictwo duchowe nie zajmuje się bezpośrednio tymi dziedzinami, musi oferować światło i porady, aby każda osoba, w wolności i odpowiedzialności, zabezpieczona w wierze katolickiej i moralności, mogła podejmować decyzje, które uważa za stosowne, z pełną świadomością faktów i pozwolić, aby światło Boże oświetliło całe jej życie.
Z tej perspektywy kierownictwo duchowe ma na celu wspieranie "jedność życia". która prowadzi do szukania i kochania Boga we wszystkim oraz do przeżywania całego życia ze świadomością misji, jaką zakłada powołanie chrześcijańskie".
Święty Josemaría Escrivá

Św. Josemaría radzi, aby w kierownictwie duchowym zawsze zwracać uwagę na trzy punkty niezbędne dla prawdziwego postępu duchowego:

1. Wiara: która odnosi się do nauki apostolskiej
2. Czystość: Częste przyjmowanie Eucharystii pomaga nam mieć czysty wygląd. Komunia, transcendentny moment całego naszego życia. części Mszy św.
3. Powołanie: jest połączony z modlitwaOdpowiedź na Słowo Boże, które wzywa, jest niezbędna, aby być wiernym swojemu powołaniu.

Tę trylogię można odnieść do tego, co mówią Dzieje Apostolskie, opisując życie i wytrwałość pierwszych chrześcijan. "w nauce i społeczności apostołów, w łamaniu chleba i w modlitwach"..

Postawa dla dobrego katolickiego kierownictwa duchowego

"...Doskonale zdajecie sobie sprawę z obowiązków waszej chrześcijańskiej drogi, która ma was prowadzić stabilnie i spokojnie do świętości; doskonale zdajecie sobie również sprawę z trudności, praktycznie wszystkich, ponieważ są one widoczne już od samego początku drogi. Nalegam, aby pozwolił Pan sobie na pomoc i prowadzenie przez kierownika dusz, któremu powierzy Pan wszystkie swoje święte iluzje i codzienne problemy, które dotyczą Pana życia wewnętrznego, niepowodzenia i zwycięstwa.
W tym kierownictwie duchowym proszę zawsze okazywać się bardzo szczerym: nie przyznawać się do niczego bez słowa, otworzyć swoją duszę całkowicie, bez strachu i wstydu. Proszę mieć świadomość, że jeśli tego nie zrobi, droga, która jest tak płaska i łatwa, staje się zaplątana i to, co na początku było niczym, staje się węzłem, który dusi...".
Święty Josemaría Escrivá

Kierownictwo duchowe wymaga, w osobach, które je otrzymują, pragnienie postępu w naśladowaniu Chrystusa. Ten, kto towarzyszy duchowo, musi mieć otwartą postawę na pomoc.

Al acudir a la dirección espiritual, para secundar la acción del Espíritu Santo y crecer espiritualmente e identificarnos con Cristo, debemos cultivar las virtudes de la sinceridad y de la docilidad, que resumen la actitud del alma creyente ante el Paráclito.

• Duch inicjatywy.
• Pragnienie postępu w naśladowaniu Chrystusa.
• Cnoty szczerości i uległości.

Josemaría opisał to zalecenie, zwracając się do wszystkich wiernych, niezależnie od tego, czy należą do Dzieła, czy nie.

Jak często rozmawia Pan ze swoim kierownikiem duchowym?

Bóg zdobywa i przekształca nas stopniowo. Wspomnieliśmy już o znaczeniu stałości. Pojedynczy wysiłek może być może trochę popchnąć, ale nie pozostawia głębokiego wrażenia. Dlatego Regularne prowadzenie duchowe jest niezbędne, aby cierpliwie i wytrwale kształtować drogę, którą Bóg wyznaczył dla naszego życia.

Módl się za swojego kierownika duchowego

Puedes rezar por los sacerdotes que dirigen a tantas almas en la dirección espiritual. Orar personalmente por aquel que dirige tu alma, que te aconseja en diferentes situaciones, pues el don de la sabiduría se encuentra en él. También puedes realizar una oración Oración por las vocaciones sacerdotales para que algún día y con ayuda del Espíritu Santo sean también directores espirituales.

Niech Bóg sprzyja Państwu w tym pragnieniu duchowego wzrostu i dojrzewania w wierze. Niech Pan zapewni Panu kierownika duchowego, aby mógł Pan naprawdę zaangażować się w proces duchowego wzrostu i dojrzałości.