Ramón Antonio Santana Castillo jest katolickim księdzem diecezji San Pedro de Macorís w Republice Dominikańskiej.

"Urodził się we wspólnocie San Rafael na wschodzie Republiki Dominikańskiej. Został ochrzczony w wieku 4 lat w społeczności, w której się urodził, ale później jego rodzina musiała przenieść się do prowincji San Pedro de Macorís, gdzie szukali jakości życia i gwarantowanej edukacji dla swoich dzieci.

Rozpocząłem szkołę podstawową z większą ilością psot niż dobrych ocen. Jako nastolatek stałem się bardziej oddany i poświęcony nauce; w tym samym czasie wykazywałem szczególne zamiłowanie do baseballu, jednocześnie wyróżniając się w koszykówce, piłce nożnej, sztukach walki i innych sportach.

Sport i moja pasja do rysowania przywiodły mnie z powrotem do Kościoła, tego samego Kościoła, który dał mi łaskę chrztu.

W 1995 r. był częścią Ruchu Anty-Osio (MAO), inicjatywy hiszpańskiego księdza Julio Silla Navarro, w ramach której oferował przestrzeń do formacji, rekreacji i życia duchowego dla wszystkich młodych ludzi i nastolatków z parafii i jej okolic. Przyciągnięty przez rysunek artystyczny, dołączył do MAO i został urzeczony radością starszego księdza Julio Silli. Natychmiast życie parafialne stało się częścią jego priorytetów, służył jako ministrant, był częścią wspólnoty młodzieży św. Dominika Savio, a następnie grupy młodzieżowej Don Bosco.

O. Silla był moim nauczycielem; od niego otrzymałem nauki, motywacje i korekty, na których wiedziałem, że muszę polegać, aby być dobrym człowiekiem: "Ramón Antonio, jeśli upadniesz tysiąc razy, wstań tysiąc i jeden razy, ale wstań".

Bliskość o. Silli, widząc jego pasję do młodych ludzi, jego wieczną radość i szczególną miłość do Jezusa w Eucharystii, obudziła we mnie pytania: dlaczego nie ja, czy ja też mogę być księdzem? Od tego czasu szukam odpowiedzi na moje pytania.

Poznałem kleryka, rozpocząłem spotkania powołaniowe i w 1998 roku wstąpiłem do Niższego Seminarium Duchownego św. Ukończyłem szkołę średnią i zostałem wysłany do propedeutyki. Pod koniec tego roku wstąpiłem do Papieskiego Wyższego Seminarium Duchownego św. Tomasza z Akwinu. W latach 2003-2012 uzyskałem stopnie naukowe z filozofii i teologii.

29 czerwca 2012 roku, w uroczystość Apostołów Piotra i Pawła, nadszedł długo oczekiwany dzień: moja konsekracja kapłańska. Był to dzień, w którym wszystkie moje pragnienia służby, oddania i poświęcenia się Kościołowi skupiły się na mojej pierwszej misji.

W pierwszym roku biskup powierzył mi duszpasterskie prowadzenie dwóch parafii, pierwszej z nich, San José de El Valle, tej samej parafii, w której kiedyś otrzymałem łaskę chrztu.

W tym samym roku został mianowany diecezjalnym dyrektorem duszpasterstwa młodzieży i delegatem do komisji krajowej.

Moje serce płonęło do pracy z młodzieżą! Młodzi ludzie byli moją pasją, miejscem, gdzie mogłem wykrzyczeć, że kocham Chrystusa i Jego oblubienicę, Kościół.

Trzy lata później otrzymał nową misję, rektora niższego seminarium św. Piotra Apostoła, a jednocześnie krajowego dyrektora duszpasterstwa młodzieży, którą pełnił z oddaniem i entuzjazmem przez ponad trzy lata.

Rok 2018 był naprawdę wyjątkowy: zostałem mianowany proboszczem parafii San José Obrero, tak, tej samej parafii, w której ponownie przyjąłem wiarę z chrztu, gdzie poznałem o. Silla, gdzie poczułem wezwanie Jezusa, aby służyć Mu z pełną radością w powołaniu kapłańskim.

Zostawiam moje życie w rękach Boga. Bóg i jego plany przywiodły mnie do Rzymu, aby kontynuować moje szkolenie.

"Dziś jestem w Rzymie, na Papieskim Uniwersytecie Santa Croce, bardzo blisko grobu Piotra i podejmuję nową misję jako student komunikacji instytucjonalnej.

Jestem bardzo wdzięczny Bogu i Państwu za tę szansę, którą mi dajecie, a przede wszystkim za wszystkie modlitwy. Jest Pan bardzo obecny w moich modlitwach".".