Αν και οι Κορτές της Αραγονίας την ανακήρυξαν προστάτιδα του βασιλείου το 1678, η Σαραγόσα είναι αυτή που έχει τις περισσότερες αναμνήσεις και αναφορές στην αγία αυτή, η οποία γεννήθηκε στο παλάτι της Aljafería γύρω στο 1270. Σε αντίθεση με άλλους αγίους της Αραγονίας, δεν έχει ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στο El Pilar ή το Seo, αλλά η μνημειώδης μπαρόκ εκκλησία στην Plaza del Justicia είναι αφιερωμένη σε αυτόν. Το όνομά του πήρε επίσης ένας από τους δρόμους που οδηγεί από την πλατεία αυτή σε μια από τις πιο πολυσύχναστες αρτηρίες της Σαραγόσα: την Calle Alfonso.
Η εικονογραφία της Ινφάντα της Αραγωνίας και Βασίλισσας της Πορτογαλίας επικεντρώνεται κυρίως στην ηρωική φιλανθρωπία της, που απευθυνόταν κυρίως στους φτωχούς και τους ασθενείς. Η εικόνα του Αγίου Καρόλου την απεικονίζει με βασιλικό στέμμα και πορφυρό μανδύα, έναν μανδύα που κρατά και στα δύο χέρια και είναι γεμάτος τριαντάφυλλα.
Το πρόσωπο, με λευκή έως ροζ απόχρωση, είναι ένα σημάδι της μπαρόκ εκφραστικότηταένας αρμονικός συνδυασμός του μεγαλειώδους και του απλού. "Λεπτότητα" είναι ο όρος που θα μπορούσε να προσδιορίσει καλύτερα την εικόνα. Η ενατένισή του θα οδηγήσει κάποιους σε σκέψεις για το πού αρχίζει η ιστορία και πού τελειώνει ο μύθος, διότι το αγιογραφικό ρεπερτόριο είναι πλούσιο σε παραδείγματα φιλανθρωπικών βασιλισσών και πριγκίπισσων που, όταν ερωτώνται από τους γονείς ή τους συζύγους τους για το περιεχόμενο των πτυχών των μανδύων τους, δείχνουν τριαντάφυλλα αντί για νομίσματα ή τρόφιμα που προορίζονται για τους φτωχούς και τους άπορους. φτωχό.
Σε αυτό θα πρέπει να αντιταχθεί ότι κανένας μύθος δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση τις μαρτυρίες της φιλανθρωπίας της Ελισάβετ, έκφραση της πίστης της στον εντοπισμό εκείνων που χρειάζονται βοήθεια. ασθενείς με τον Χριστό. Ένας άγιος που, όπως και άλλοι, ήταν ένας αληθινός μητέρα του ελέους.
Περίπου πενήντα χρόνια πριν από τον Χριστό, το βιβλίο της Σοφίας (1:8) ζωγράφιζε το πορτρέτο μιας εποχής στην οποία οι ευτυχία ήταν να στεφανωθεί με τριαντάφυλλα πριν μαραθούν. Αλλά τα τριαντάφυλλα έχουν πάντα αγκάθια, όπως φυσικά και η ίδια η ζωή.
Αυτά τα αγκάθια δεν έμειναν χωρίς τη γλυκιά, ευγενική και έξυπνη βασίλισσα Ελισάβετ. Ο ξεδιπλωμένος μανδύας από τριαντάφυλλα είναι μια εικόνα της δικής της ζωής. Σημειώστε, ωστόσο, ότι ο μανδύας δείχνει τα τριαντάφυλλα και όχι τα αγκάθια.
Και είναι ότι η Christian δεν κρύβει την πραγματικότητα της ζωής, αλλά της δίνει έναν νέο συντονισμό: τον υπερφυσικό, για την αυθεντική Χριστιανική ζωή είναι η ταύτιση με τον Χριστό.
Η αφοσίωση στους αγίους φωτίζεται από τη σκέψη ότι είναι άλλοι Χριστοί. Χωρίς αγίους, η Χριστιανισμός γίνεται πιο απρόσιτη. Αφαιρέστε τους αγίους και τους προφήτες, και μας μένει ο θεατής και ακίνητος Θεός των φιλοσόφων.
Αγία Ελισάβετ της Πορτογαλίας, προσευχηθείτε για την ειρήνη στις χώρες μας. Είναι η προστάτιδα των εμπόλεμων περιοχών.
Ένας άγιος του 20ου αιώνα από την Αραγονία, ο Άγιος Josemaría Escrivá, αναφέρθηκε κάποτε στην αγία βασίλισσα με αυτούς τους όρους: "Αυτή η ευγενική αγιότητα μιας ινφάντας της Αραγονίας, της βασίλισσας Ισαβέλλας της Πορτογαλίας, της οποίας το πέρασμα στον κόσμο ήταν σαν μια φωτεινή σπορά ειρήνης μεταξύ των ανθρώπων και των λαών".
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα σύνθεσης σε αυτά τα εγκωμιαστικά λόγια. Σε αντίθεση με μια αυστηρή και αντιπαθητική "αγιότητα", έχουμε εδώ ένα παράδειγμα φυσικότητας, μια απόδειξη ότι η αγιότητα μπορεί επίσης να κατοικεί σε παλάτια και να κινείται με άνεση σε συμπόσια, ακροάσεις και επισκέψεις. Στο πανηγύρι των ίντριγκων και των μικροτήτων, η αγιότητα είναι δυνατή αν κινείται στο ρυθμό της Η παρουσία του Θεού. Αυτή η παρουσία τροφοδοτήθηκε από την ευσέβεια της Ελισάβετ, από την προσευχή των ψαλμών και στο καθημερινή λειτουργία. Από αυτό προήλθε η δύναμη μιας γυναίκας που, όπως η βιβλική Εσθήρ, θα μπορούσε κάλλιστα να πει: "Κύριε και Θεέ μου, δεν έχω κανέναν άλλον υπερασπιστή εκτός από Εσένα" (Εσθ 4:17).
Ο σύζυγός της, ο βασιλιάς Δον Διονύσης, φαινόταν συχνά να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις λεβεντιές των τροβαδούρων παρά για τις κυβερνητικές υποθέσεις. Οι συνεχιζόμενες απιστίες του ήταν δημόσια γνωστές, αλλά η Ιζαμπέλα κρατούσε το στόμα της κλειστό και συχνά άλλαζε τη συζήτηση ή αποσύρθηκε στο παρεκκλήσι του παλατιού όταν οι απελευθερωμένες γλώσσες των αυλικών προσπαθούσαν να τη βασανίσουν με τα τελευταία νέα της "γενναίας ζωής" του συζύγου της.
Η βασίλισσα υπέφερε επίσης με το συσσωρευμένο μίσος Ο γιος του Αλφόνσο, Αλφόνσο, προς τον πατέρα του, καθώς ο τελευταίος έδειχνε σημάδια προτίμησης προς τους μπάσταρδους αδελφούς του. Η βασίλισσα θα πήγαινε σε μια πεδιάδα κοντά στη Λισαβόνα για να αποφύγει τη σύγκρουση μεταξύ των στρατών του συζύγου της και του γιου της, και παρόλο που κατάφερε να την αποφύγει, φυλακίστηκε με βασιλική διαταγή πίσω από τα τείχη του φρουρίου Alenquer, με την άδικη υποψία ότι η ίδια είχε υποκινήσει την εξέγερση του Αλφόνσου. Ωστόσο, θα εγκαταλείψει το φρούριο για να βοηθήσει τον Δον Διονύσιο στο νεκροκρέβατό του το 1325.
Τότε ήταν που ο ίδιος ο βασιλιάς υπενθύμισε στον Αλφόνσο ότι η βασίλισσα ήταν δύο φορές μητέρα του, επειδή του έδωσε τη ζωή της με δάκρυα, και ότι ήταν η μητέρα του. προσευχές. Η Ισαβέλλα θα πήγαινε να συναντήσει τον Θεό το 1336 στο Estremoz, μέσα στη ζέστη και τον μόχθο του καυτού καλοκαιριού του Alentejo, καθ' οδόν για να σταθεί ανάμεσα στους αντίπαλους στρατούς δύο Αλφόνσων: του γιου της, Αλφόνσου Δ' της Πορτογαλίας, και του εγγονού της, Αλφόνσου ΧΙ της Καστίλης.
Ήταν επίσης το ειρηνοποιόςΟι μακαρισμοί περιγράφουν τους μιμητές του Χριστού και αποκαλούν τους ειρηνοποιούς παιδιά του Θεού (Ματθ. 5,9).
Μόνο όσοι είναι γεμάτοι από τον Θεό έχουν ειρήνη και είναι σε θέση να τη μεταδώσουν. Η ειρήνη συχνά προέρχεται επίσης από εκείνη την ευγενική, αν και συχνά παρεξηγημένη, αγιότητα που βλέπει στους άλλους άλλα παιδιά του Θεού.
Antonio R. Rubio Plo
Πτυχιούχος Ιστορίας και Δικαίου
Διεθνής συγγραφέας και αναλυτής
@blogculturayfe / @arubioplo
