Ο José Calderero, δημοσιογράφος, συντόνισε την εκδήλωση. σεμινάριο ανοιχτής κατοικίας Οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα να συναντήσουν online τους πρυτάνεις των δύο σεμιναρίων που υποστηρίζονται από το CARF: τον κ. Juan Alonso García, πρύτανη του Διεθνούς Εκκλησιαστικού Κολλεγίου BIDASOA (Παμπλόνα) και τον κ. Javier Canosa, πρύτανη του CEI SEDES SAPIENTIAE στη Ρώμη.
Αρκετές δεκάδες ευεργέτες συμμετείχαν σε αυτή τη μοναδική συγκέντρωση στο CARF. Ο Calderero ξεκίνησε συγχαίροντας όλες οι μητέρες για τη διεξαγωγή αυτού του σεμιναρίου την Ημέρα της Μητέρας. Πολλοί από τους ιεροσπουδαστές αναφέρουν την επιρροή των μητέρων τους στην κλίση τους.
Ο πρύτανης της Bidasoa, κ. Juan Alonso ξεκίνησε την ομιλία του υπενθυμίζοντας τα 32 χρόνια από την ανέγερση του Σεμιναρίου, από τα οποία πέρασαν περισσότεροι από χίλιοι ιεροσπουδαστές και χειροτονήθηκαν 600 ιερείς σε όλο τον κόσμο.
"Ο ιερέας δίνει παρηγοριά μέσα στον κόσμο, κάνει τον Κύριο παρόντα. Σήμερα αναμένεται των ιερέων 4 περιοχήΣας λέω: να είστε κοντά στον Θεό, κοντά στον επίσκοπό σας, κοντά στους ιερείς της επισκοπής σας και κοντά στους πιστούς. Στους ευεργέτες λέω: ένας ιερέας είναι μια απίστευτη επένδυση".δήλωσε ο Juan Alonso
Οι ιεροσπουδαστές που είπαν τη μαρτυρία τους για το CEI Bidasoa ήταν: FRANCISCO JOSÉ LUCERO Επισκοπή Σαντιάγο (Γουατεμάλα), JOSE MIGUEL Αδήλωτη επισκοπή (Κίνα). LAWRENCE KAWAGGA Επισκοπή Kasana-Luweero (Ουγκάντα), AXEL DAVID CASTILLO Επισκοπή Santa Rosa de Lima (Γουατεμάλα)ΙΟΎΛΙΟΣ ΣΕΖΆΡ ΜΟΡΊΓΙΟ Επισκοπή Cabimas (Βενεζουέλα), και MASAHIRO YUKI Επισκοπή Oita (Ιαπωνία).
Αυτή είναι η μαρτυρία του Lawrence Kawagga, από την Επισκοπή Kasana-Luweero (Ουγκάντα) (φωτογραφία εξωφύλλου).
"Προέρχομαι από καθολική οικογένεια με δώδεκα αδέλφια. Το 2002 ο πατέρας μου πέθανε και η μητέρα μου έμεινε μόνη της να συντηρεί την οικογένεια.. Τον βοήθησα πουλώντας καυσόξυλα και φύλλα μπανάνας στην πόλη. Ταξίδευα δέκα χιλιόμετρα από το σπίτι στην πόλη κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και τα Σαββατοκύριακα. Το 2005, ως παπαδάκι, ανακάλυψα την κλίση μου και από τότε ήθελα να μπω στο ιεροδιδασκαλείο, αλλά το κόστος ήταν πολύ μεγάλο. Έτσι πήγα να σπουδάσω σε ένα προτεσταντικό σχολείο. Μια μέρα, ζήτησα από τον διευθυντή να επιτρέψει σε έναν καθολικό ιερέα να τελέσει τη λειτουργία για τους καθολικούς μαθητές και δέχτηκε".
"Λίγα χρόνια αργότερα, το 2011, καθώς ήθελα ακόμα να μπω στη σχολή, ένας ιερέας με βοήθησε οικονομικά να μπω. Ήμουν τυχερός που ο επίσκοπος, μαζί με άλλους ανθρώπους, με βοήθησε να εισαχθώ στο Μεγάλο Σεμινάριο. Εκεί σπούδασα τρία χρόνια φιλοσοφία και στη συνέχεια δύο χρόνια θεολογία. Στη συνέχεια, ο επίσκοπός μου με έστειλε να σπουδάσω στο Εκκλησιαστικό Κολέγιο της Μπιντασόα για να συνεχίσω τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρας. Είμαι η μόνη στην οικογένειά μου που έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο και η μητέρα μου είναι πολύ περήφανη. Ευχαριστώ την CARF και όλους τους ευεργέτες που μας βοηθούν υλικά και με την προσευχή τους.
Francisco José Lucero είπε ότι η κλήση του να ακολουθήσει τον Κύριο στην ιεροσύνη ήρθε όταν ήταν 27 ετών. "Είχα φτιάξει τη ζωή μου και αυτό μου δημιούργησε πολλές αμφιβολίες. Τότε αποφάσισε να καταφύγει στην προσευχή του Ροδαρίου με ένα ηχητικό και ένα κομποσκοίνι που του είχαν δώσει σε ένα πνευματικό καταφύγιο. Μια μέρα, η αδελφή του τον ρώτησε αν μπορούσε να της δώσει τον ήχο και το κομποσκοίνι για μια φίλη της. Στην αρχή είπε όχι. Αλλά μετά συνήλθε και της το έδωσε. "Μετά από τρεις ημέρες η αδελφή μου με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι ο φίλος της είχε αρχίσει να προσεύχεται το ροζάριο και ότι ήταν πολύ ευτυχισμένος. Μου έδωσε μια πολύ όμορφη χαρά που προέρχεται από τον Θεό".
Λίγο αργότερα, η αδελφή του του είπε ότι ο φίλος του είχε πάθει ατύχημα και είχε πεθάνει. "Αυτή η είδηση με χτύπησε πολύ σκληρά. Οι αμφιβολίες που είχα για την κλίση μου διαλύθηκαν, γιατί το γεγονός ότι άφησα το κομποσκοίνι στη φίλη της αδελφής μου λίγο πριν πεθάνει, με έκανε να αισθανθώ ότι ήμουν όργανο του Θεού. Ένα μικρό ΝΑΙ που δίνουμε μπορεί να μετατραπεί σε κάτι γιγαντιαίο. Τρία χρόνια μετά από αυτό το γεγονός, βρίσκομαι εδώ, στην Bidasoa, με το κομποσκοίνι στο χέρι και με μεγάλη εμπιστοσύνη στον Θεό", λέει ο Francisco José.
ΛόρενςΔιαβάστε περισσότερα : "Όταν ήμουν νέος, ταξίδευα δέκα χιλιόμετρα την ημέρα για να πουλήσω καυσόξυλα και φύλλα μπανάνας".
Ο Julio Cesar Morillo, 33 ετών, είναι ιεροσπουδαστής της Επισκοπής Cabimas (Βενεζουέλα). Σπουδάζει στα Εκκλησιαστικά Πανεπιστήμια της Ναβάρα και είναι κάτοικος του Διεθνούς Εκκλησιαστικού Κολλεγίου Bidasoa. Είχε φτάσει στην κορυφή του επαγγελματικού και προσωπικού του έργου, ήταν καθηγητής πανεπιστημίου, αλλά κάτι του έλειπε. "Μια συνεχής αναζήτηση άρχισε μέσα μου για αυτό που μου έλειπε και ο Θεός άρχισε να μου μιλάει με διαφορετικούς τρόπους".
José Miguel είναι το δεύτερο παιδί κινεζικής οικογένειας και γεννήθηκε όταν η κυβέρνηση της χώρας του εφάρμοζε ακόμη αυστηρά την πολιτική του ενός παιδιού. Ο José Miguel δεν μπορεί να είναι πολύ ακριβής στις λεπτομέρειές του. Είναι από την Κίνα, από μια επισκοπή της οποίας προτιμά να μην πει το όνομα για να αποφύγει προβλήματα με τις αρχές. Ωστόσο, η ανωνυμία του επιτρέπει να μιλήσει, σε πρώτο πρόσωπο, κατά της τρομερής πολιτικής του ενός παιδιού που εφαρμόζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον ασιατικό γίγαντα.
Το γνωρίζει καλά, διότι ο José Miguel είναι το δεύτερο παιδί κινεζικής οικογένειας και γεννήθηκε "όταν η κυβέρνηση εφάρμοζε ακόμη αυτόν τον νόμο". Έτσι, η χαρά της μητέρας του που είχε μια ζωή που μεγάλωνε μέσα της γρήγορα έδωσε τη θέση της στο φόβο ότι η κυβέρνηση θα το μάθαινε και θα έβαζε τέλος στη ζωή του δεύτερου παιδιού της. Έτσι, υπήρξε και η μητέρα αναγκάστηκε να με αποβάλει στο νοσοκομείο". Όταν περίμενε, προσκολλήθηκε στην προσευχή "και προσφέρθηκε στον Θεό για να κάνω το θέλημά του στο μέλλον". Και το θαύμα συνέβη. "Ένας άγνωστος γιατρός εμφανίστηκε και βοήθησε τη μητέρα μου να με γεννήσει. Ο José Calderero αφηγείται την ιστορία στο Άλφα και Ωμέγα.
Ο Axel μεγάλωσε σε καθολική οικογένεια, πήγαινε στη Θεία Ευχαριστία και συμμετείχε σε μια ενοριακή ομάδα. Από νεαρή ηλικία ένιωσε το κάλεσμα του Θεού. Όταν ήταν 14 ετών, ο πατέρας του πέθανε και η μητέρα του ανέλαβε τη φροντίδα των τεσσάρων αδελφών του. Είναι ο μεγαλύτερος. "Το κάλεσμα του Κυρίου ερχόταν συνεχώς, αλλά δεν μπορούσα να ανταποκριθώ λόγω της οικογενειακής μου κατάστασης. Αλλά στο τέλος, μπόρεσα να ανταποκριθώ στο κάλεσμά του", λέει.
Στη συνέχεια εισήλθε στο Μεγάλο Σεμινάριο της Κοίμησης της Θεοτόκου. Για την οικογένειά του και την κοινότητά του, ήταν μια στιγμή χαράς. "Ελπίζω να επιστρέψω στη χώρα μου για να συμβάλω στον ευαγγελισμό των κοινοτήτων. Ο οποίος συνεργάζεται με τη διαμόρφωση των μελλοντικών ιερέων της Εκκλησίας μας. Όποιος βοηθά στην εκπαίδευση των ιερέων και των σεμιναρίων, χτίζει στον τάφο του ένα βωμό".
Ο Julio César είναι 33 ετών. Από μικρός, συμμετείχε στα Encuentros Familiares de Venezuela, ένα κίνημα που προωθεί τις οικογενειακές αξίες και τη δέσμευση των νέων να δημιουργήσουν οικογένεια. "Η δημιουργία οικογένειας είναι αυτό που σχεδίαζα στη ζωή μου", λέει.
Από διαζευγμένους γονείς, αποφοίτησε από το τμήμα Μηχανικών Πετρελαίου. "Η μητέρα μου με στήριξε στις σπουδές μου και μπόρεσα να στηρίξω την οικογένεια για να προχωρήσω. Είχε φτάσει στο αποκορύφωμα του επαγγελματικού και προσωπικού του έργου, ήταν καθηγητής πανεπιστημίου, κάτι που πάντα ονειρευόταν, αλλά κάτι του έλειπε.
"Μια συνεχής αναζήτηση άρχισε μέσα μου για αυτό που έλειπε και ο Θεός άρχισε να μου μιλάει με διαφορετικούς τρόπους. Ο πνευματικός μου με βοήθησε. Αλλά φοβόμουν να εγκαταλείψω τα πάντα: την ίδρυση οικογένειας, τις σπουδές μου, τη δουλειά μου. Τότε θυμήθηκα μια φράση του Αγίου Ιωάννη Μπόσκο: όταν πρόκειται να ακολουθήσεις την κλίση σου, πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τα πάντα. Τώρα αισθάνομαι πιο ευτυχισμένη κάθε μέρα.
Ο Julio Cesar είναι ευγνώμων σε όλους εκείνους που τον βοηθούν να ακολουθήσει την κλίση του. "Η δυνατότητα να εκπαιδεύεσαι με σεμιναριακούς από διαφορετικές κουλτούρες και να λαμβάνεις μια εξαιρετική θεολογική κατάρτιση είναι το καλύτερο πράγμα για τις σπουδές στην Bidasoa".
Ο Μασαχίρο προέρχεται από μια άθρησκη οικογένεια. Στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να είναι ο μόνος καθολικός στην οικογένειά του. Όταν ήταν 17 ετών, άρχισε να ενδιαφέρεται για την ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, ενός θεσμού που έβλεπε να δέχεται επίθεση από την κοινωνία. Αφηγείται την κλίση του σε ένα άλλο άρθρο που δημοσιεύθηκε από το CARF.
Michael από την Τανζανία, μαζί με άλλους τρεις ιεροσπουδαστές, θα χειροτονηθούν διάκονοι στις 24 Μαΐου στη Ρώμη.
MICHAEL LUSATOαπό την Επισκοπή Bunda (Τανζανία), θέλησε να μιλήσει για τη σημασία των ηλικιωμένων στην κλίση των νέων. "Ανακάλυψα την κλίση μου μέσω ενός ηλικιωμένου ατόμου, ενός κατηχητή στην ενορία μου. Προσευχήθηκε να γίνω ιερέας. Στη φωτογραφία είναι μαζί με τον D. Javier Canosa, πρύτανη του Εκκλησιαστικού Κολλεγίου Sedes Sapientiae στη Ρώμη.
Μετά τις μαρτυρίες των ιεροσπουδαστών από την Παμπλόνα, ήρθε η σειρά εκείνων από τη Ρώμη, όλοι κάτοικοι του Διεθνούς Εκκλησιαστικού Κολλεγίου Sedes Sapientiae και φοιτητές του Ποντιφικού Πανεπιστημίου του Τιμίου Σταυρού.
Άνοιξε τη βάρδια Javier Canosa, Πρύτανης του CEI Sede Sapientiae ο οποίος υπογράμμισε την ευκαιρία για τους ιεροσπουδαστές "να έχουν αυτή την εγγύτητα με τον Πάπα, να ακούν τα λόγια του, αλλά και να τον συνοδεύουν πιο στενά και να του μεταφέρουν την αγάπη, τη στοργή και την ένωση των επισκοπών καταγωγής τους". Ο Canosa υπογράμμισε επίσης "την οικουμενική αίσθηση που αποκτούν οι ιεροσπουδαστές" σπουδάζοντας σε ένα διεθνές κέντρο όπως το Sede Sapientiae.
FEDERICO TORRESαπό τη μητρόπολη του San Roque (Αργεντινή) διηγήθηκε την πορεία του προς τη σχολή με τη βοήθεια του Θεού, ιδιαίτερα τη Θεία Ευχαριστία και την εξομολόγηση, το μυστήριο μέσω του οποίου βίωσε "την ειρήνη, τη χαρά και την κοινωνία με τον Θεό και την Εκκλησία". Ο ιερέας της ενορίας του, ένα πολύ κοντινό και οικείο πρόσωπο, ήταν αυτός που τον βοήθησε να σκεφτεί την ιερατική του ζωή. Η οικογένειά του τον υποστήριζε πάντα. Επιπλέον, στα νιάτα του, η συμμετοχή του στις συναντήσεις για την κλήση στο ιεροδιδασκαλείο της επισκοπής του ενίσχυσε την επιθυμία του να δοθεί περισσότερο στον Κύριο. "Η επιθυμία μου είναι να οδηγήσω άλλους ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά στον Ιησού", λέει.
JOSE SAMPIERI AGUILARαπό την αρχιεπισκοπή της Puebla de los Angeles (Μεξικό) είπε τη μαρτυρία του για την κλίση του:
"Ως νέος συμμετείχα σε μια ομάδα αποστολών σε αγροτικές και ιθαγενείς περιοχές, εκτελώντας ανθρωπιστικό και ευαγγελιστικό έργο. Την πρώτη φορά που έφτασα σε ένα πολύ απλό παρεκκλήσι, όπου ο ιερέας πήγαινε μία ή δύο φορές κάθε έξι μήνες λόγω της δυσκολίας της περιοχής, είδα ένα μικρό ξύλινο κουτί που μου φάνηκε σαν σκηνή. Στο εσωτερικό υπήρχαν ευχαριστιακά έντυπα. Αυτό μου έκανε πραγματικά εντύπωση. Και η πρώτη μου ερώτηση ήταν: Κύριε, τι κάνεις εδώ σε ένα τόσο μακρινό πλαίσιο; Και η απάντηση που μου έδωσε ο Κύριος ήταν: "Τι κάνω εδώ, αφού είμαι στο σπίτι μου".
"Ένα άλλο γεγονός που με συγκίνησε ήταν όταν η ομάδα της ιεραποστολής μπόρεσε να κοινωνήσει με αυτά τα καθαγιασμένα έντυπα μια ηλικιωμένη κυρία 93 ετών, χωρίς οικογένεια, η οποία ήταν έτοιμη να πεθάνει. Η ιατρική βοήθεια δεν έφτασε εγκαίρως, αλλά η βοήθεια της ψυχής έφτασε. Λίγες ημέρες αργότερα πέθανε. Ο Κύριος παίρνει όργανα όπου το φάρμακο της ψυχής προηγείται του φαρμάκου του σώματος.
ALEJANDRO RANGEL JIMENEZΕυχαρίστησε τους ευεργέτες που μοιράστηκαν αυτή τη συνάντηση και τους προσκάλεσε όλους στο νησί του, τη Μαργαρίτα, "που είναι ένας επίγειος παράδεισος που μας χάρισε ο Θεός". Ένιωθε πάντα ευλογημένος από τον Κύριο, όχι λόγω των προσόντων του, αλλά επειδή ήταν πολύ κοντά Του. Στην αρχή η οικογένειά του δεν συμφωνούσε με την κλίση μου, ειδικά η μητέρα του όταν πήγε στη Ρώμη. "Αλλά το περασμένο καλοκαίρι, μετά από τρία χρόνια χωρίς να δω την οικογένειά του, ξαναβρέθηκα με την οικογένειά μου και τώρα όχι μόνο δεν ήταν ευχαριστημένοι με την κλίση μου, αλλά με δοξάζουν. Πάντα με αγαπούσαν και με περιποιούνταν, αλλά τώρα έβλεπαν ότι η κλίση ήταν επίσης ένα δώρο για την οικογένειά μου, γι' αυτό και μου το είπαν. Σπάει τους ανθρώπους. Ο Κύριος αλλάζει ζωές.
MICHAEL LUSATOΗ σημασία των ηλικιωμένων στην κλίση των νέων τονίστηκε από την Επισκοπή της Bunda (Τανζανία). "Ανακάλυψα την κλίση μου μέσω ενός ηλικιωμένου ατόμου, ενός κατηχητή στην ενορία μου. Μου είπε ότι προσευχόταν να γίνω ιερέας. Την πρώτη φορά που μου το είπε αυτό, δεν ένιωσα τίποτα. Τη δεύτερη φορά το ένιωσα ξανά. Τότε προσευχήθηκα για να ρωτήσω τον Κύριο αν με καλούσε ή αν ήταν μια ψευδαίσθηση. Στο τέλος αυτής της τελετής ένιωσα τη φωνή του Κυρίου. Πιστεύω ότι οι ηλικιωμένοι είναι πολύ σημαντικοί για να βοηθήσουν τους νέους να ανακαλύψουν την κλίση τους.
JACOBO LAMA ABREUαπό την επισκοπή του Σάντο Ντομίνγκο στη Δομινικανή Δημοκρατία ήταν ένας άλλος σεμιναριογράφος που μοιράστηκε τη μαρτυρία του. Το λέει σε μια άλλη άρθρο, που δημοσιεύεται από την CARF.
Το σεμινάριο έκλεισε ο Edgardo Calvente, διευθυντής του CARF Promotion. "Η CARF είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα που ιδρύθηκε πριν από περισσότερα από 30 χρόνια. Αποστολή μας είναι να λειτουργήσουμε ως γέφυρα μεταξύ πολλών γενναιόδωρων ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να στηρίξουν τα σεμινάρια και τους ιερείς με διάφορους τρόπους, και των κέντρων σπουδών όπου οι ιεροσπουδαστές και οι ιερείς εκπαιδεύονται στις εκκλησιαστικές τους επιστήμες, τα οποία αποστέλλονται από τους επισκόπους τους. Μερικές φορές, κάποιος ανακαλύπτει την κλίση του, αλλά αν δεν έχει τα οικονομικά μέσα για να μπορέσει να εκπαιδευτεί, ίσως αυτή η κλίση να χαθεί. Αυτός είναι ο λόγος, αυτό είναι το σύνθημα αυτής της εκστρατείας, να μη χαθεί κανένα επάγγελμα. Ψάχνουμε για 2.400 γενναιόδωρες ψυχές που είναι πρόθυμες να δώσουν 150 ευρώ για να μπορέσουν 20 ιεροσπουδαστές από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου να εκπαιδευτούν σε αυτά τα Σεμινάρια".
