Nicola Commisso: "Η εκπαίδευση είναι θεμελιώδης για έναν ιερέα".

Ο Nicola Commisso, ένας Ρωμαίος από τη Ρώμη - όπως λένε σε αυτή την πόλη για να αναγνωρίσουν κάποιον που γεννήθηκε εδώ και να τον ξεχωρίσουν από έναν μη "αυθεντικό" Ρωμαίο - μου λέει την ιστορία του με την απόσταση που ορίζει ο νόμος του ενάμιση μέτρου και φορώντας και οι δύο μάσκες. Μου προτείνει να μου μιλήσει στον κήπο με τις πορτοκαλιές, δίπλα στην εκκλησία της Santa Maria in Vallicella, στο κέντρο της Ρώμης, όπου είναι θαμμένος ο Άγιος Φίλιππος Νέρι, ιδρυτής της Συνόδου του Ορατόριου στην οποία ανήκει ο Νικόλα.

Είμαι ο π. Nicola Commisso, από το Σύνοδος του Ορατόριου του Αγίου Φιλίππου Νέρι. Γεννήθηκα πριν από 34 χρόνια και είμαι ιερέας εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Η αρχική μου γειτονιά είναι στα προάστια της Ρώμης και έζησα εκεί μέχρι το 2013, όταν ξεκίνησα το επαγγελματικό μου ταξίδι στην ίδια αυτή Σύνοδο του Ορατόριου, εδώ στο κέντρο της πόλης.

Ένα αγόρι από τα προάστια! Και ήταν η κλίση σου που σε έφερε εδώ, στην καρδιά της πόλης;

Ναι, ήταν η κλίση μου, και πιο συγκεκριμένα ο Ιησούς Χριστός: Αυτός είναι η κλίση μου. Αυτός ήταν που με αποπλάνησε, με προσέλκυσε, με κάλεσε ενώ αναζητούσα την αγάπη που θα μου έδινε μια νόημα σε ολόκληρη τη ζωή μουΉταν Αυτός που με έσωσε ελεύθερα όταν ήμουν παιδί και περιπλανιόμουν σε επικίνδυνα μονοπάτια- και ήταν Αυτός που, μόλις επέστρεψα στην Εκκλησία, με ήθελε ανάμεσα στους πιο στενούς Του φίλους, ενώ σκεφτόμουν να παντρευτώ και να εργαστώ ως δημοσιογράφος.

Αφού εγκατέλειψε τον Θεό και την Εκκλησία

Τι συνέβη τότε;

Αφού αποφοίτησα με πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες, ξεκινούσα καριέρα ως δημοσιογράφος, μέχρι που ο Θεός, στο έλεός Του, δεν με επέλεξε για τον εαυτό Του, καλώντας με στην ιεροσύνη σύμφωνα με την ορατορική παράδοση του πατέρα Φίλιππου Νέρι. Σε όποιον με ρωτάει "γιατί" πήρα αυτή την απόφαση, έχω μόνο μια απάντηση: επειδή μου το ζήτησε ο Ιησούς Χριστός.

Επέστρεψα στην ενορία μου όταν ήμουν είκοσι ετών, αφού είχα εγκαταλείψει τον Θεό και την Εκκλησία, και ποτέ δεν φανταζόμουν τη ζωή που έχω τώρα: ήμουν ερωτευμένος με μια όμορφη κοπέλα και ονειρευόμουν να κάνω οικογένεια μαζί της, αλλά ο Ιησούς μεγάλωσε στην καρδιά μου και με κάλεσε με την Αγάπη του, μια αγάπη με την οποία κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν μπορεί να συναγωνιστεί. Γι' αυτό θα έλεγα, με τα λόγια του Η Αγία Τερέζα του Λισιέότι "η κλίση μου είναι η αγάπη" και η αγάπη ενός πραγματικού και ζωντανού προσώπου: του Ιησού.

Αναζήτηση κενού

Μέσω ενός άλλου ξεχωριστού φίλου...

Φυσικά! Σε αυτή τη σχέση μου με τον Ιησού, θεμελιώδης υπήρξε και συνεχίζει να είναι η μορφή του Αγίου Φιλίππου Νέρι, ο οποίος με προσέλκυσε με τη φλόγα και το πάθος του για τον Ιησού Χριστό. Πάντα έλεγε: "Όποιος θέλει κάτι άλλο από τον Χριστό δεν ξέρει τι θέλει- όποιος ζητάει κάτι άλλο από τον Χριστό δεν ξέρει τι ζητάει- όποιος δεν εργάζεται για τον Χριστό δεν ξέρει τι κάνει.".

Και μου φάνηκε ότι αυτές οι λέξεις ήρθαν να εξηγήσουν τα χρόνια που έψαχνα στο κενό, στο σκοτάδι, τυφλά για μια αγάπη που θα έδινε νόημα σε όλη μου την ύπαρξη. Ο Άγιος Φίλιππος Νέρι με δίδαξε να έχω μια προσωπική, σαρκική, αληθινή και πιστή σχέση με τον Χριστό- με δίδαξε να προσεύχομαι με τα λόγια του - "...".Ιησού μου, αν με αγαπάς, αφαίρεσε κάθε εμπόδιο!"; Τι θα κάνω αν δεν με βοηθήσεις, Ιησού μου; - απελευθερώνοντάς με από το βάρος του "πρέπει να είμαι κάτι" με τη δύναμή μου και διδάσκοντάς με τη φωτιά του Θεού, το Άγιο Πνεύμα, διδάσκοντάς με να τη ζητώ αδιάκοπα ως φτωχός, ως ζητιάνος.

Αυτή η Φωτιά είναι το χάρισμα της Συνόδου μας: να βάλουμε φωτιά στις καρδιές των ανθρώπων με την αγάπη του Θεού και να το κάνουμε σήμερα, όπως και στην εποχή του Φιλίππου, σε αυτή την πόλη, η οποία είναι αγία από θεϊκή επιλογή, αλλά έχει τόσο πολύ ανάγκη τον Χριστό. Είναι αλήθεια ότι, όπως ο ίδιος ο Άγιος Φίλιππος συνήθιζε να λέει, "Όποιος κάνει καλό στη Ρώμη, κάνει καλό σε όλους και για όλο τον κόσμο!".

Εκπαίδευση, θεμελιώδης για έναν ιερέα

Η εμπειρία σας σχετίζεται επίσης με την κατάρτιση;

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Πιστεύω ότι η εκπαίδευση είναι θεμελιώδης για έναν ιερέα, y ειδικά σήμερα, σε μια κοινωνία που είναι πολύ επικριτική απέναντι στη χριστιανική πίστη και τον πολιτισμό.. Καλούμαστε, χθες όπως και σήμερα, να "δώσουμε λόγο για την ελπίδα μας", και αυτό προϋποθέτει μια μελέτη που γίνεται με ευφυΐα και αγάπη: με ευφυΐα, ικανή να συλλάβει την καρδιά της ομορφιάς του Ευαγγελίου και να την εξηγήσει απλά- με αγάπη, δηλαδή προς την Αλήθεια που είναι ο Θεός, πρώτα απ' όλα, αλλά και προς κάθε άνθρωπο που διψά για αυτή την Αλήθεια και στον οποίο απευθύνεται η μελέτη μας.

Ευαγγέλιο του Ιωάννη 

Και βρήκατε όλη αυτή την εκπαίδευση στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού;

Ναι, είμαι πολύ ευγνώμων στον Θεό για την εκπαίδευση που έλαβα στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. Πέρυσι τελείωσα το πτυχίο μου στη Θεολογία, αλλά δεν απομακρύνθηκα από το πανεπιστήμιό μας: εξακολουθώ να σπουδάζω Λατινικά. Αποφάσισα, λοιπόν, να μοιραστώ κάποια από αυτά που έμαθα με τους καθηγητές μου στον Τίμιο Σταυρό, ειδικά σε θέματα μελέτης της Βίβλου και ειδικότερα του Ευαγγελίου του Ιωάννη.

Δίνω ένα σεμινάριο για το ίδιο Ευαγγέλιο στους αφιερωμένους στην ενορία μου και περνάμε πολύ καλά.  Αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη να δώσω αυτό που έχω λάβει ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή, μια μεγάλη αγάπη για την αλήθεια - μια αγάπη που πάντα αντιλαμβάνομαι, τόσο στους δασκάλους όσο και στις τάξεις - η οποία αρμόζει μόνο σε εκείνους που, στο πεδίο της γνώσης, αναγνωρίζουν ταπεινά ότι είναι "νάνοι που στέκονται στους ώμους γιγάντων", όπως έλεγε ο Βερνάρδος της Σαρτρ. Και πιστεύω ότι αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βρήκα πάντα στον Τίμιο Σταυρό ελεύθερη θεολογική έρευνα, πίστη και αγάπη για το Διδασκαλείο.

Προκλήσεις της Εκκλησίας

Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Εκκλησία στην Ευρώπη, και ειδικότερα στην Ιταλία;

Οι σημερινές προκλήσεις είναι - η ίδια η λέξη το λέει - να η απιστία της εποχής μαςΓιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στον Ιησού Χριστό; Ίσως επειδή, μερικές φορές, ακόμη και εμείς που Τον διακηρύσσουμε δεν πιστεύουμε σ' Αυτόν- ή επειδή, αντί να διακηρύσσουμε τον Ιησού, προτείνουμε αξίες, τρόπους ζωής, έργα αλληλεγγύης... Κατά τη γνώμη μου, οι κρίσεις στην Εκκλησία είναι πάντα κρίσεις αγίων: Βλέπω τα αγόρια να λάμπουν όταν τους λένε για την αγιότητα, για την ομορφιά μιας γεμάτης ζωής που ξοδεύεται για την αγάπη, για την αγάπη Εκείνου που είναι τα πάντα και που δίνει τα πάντα.

Ο δυτικός μας κόσμος, ειδικότερα, είναι ήδη κορεσμένος και άδειος.Όπως έγραψε ο καρδινάλιος Biffi για την πόλη του, την Μπολόνια, είναι ένας κόσμος "κορεσμένος και απελπισμένος". Και λοιπόν; Τι μπορεί να γίνει; Αυτός που είναι το νόημα κάθε αναπνοής μπορεί να ανακοινωθείκάθε χτύπου της καρδιάς, κάθε έργου. Ας ζητήσουμε από τον Θεό να μας κάνει αγίους, να φλεγόμαστε από την Αγάπη Του, να φωτίσουμε και να αναζωπυρώσουμε το σκοτάδι μέσα μας και γύρω μας.

Τα μάτια του Nicola δακρύζουν καθώς μιλάει για τη φωτιά που άναψε στη ζωή του. Το βλέμμα του στρέφεται στη στέγη και τον τρούλο της εκκλησίας της Santa Maria in Vallicella, το σπίτι του και το σπίτι του Αγίου Φιλίππου Νέρι.

Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω όλοι οι ευεργέτες για ό,τι κάνουν για μένα, για όλους μας. Η βοήθειά τους είναι ένα απτό σημάδι της πνευματικής κοινωνίας που μας ενώνει, και γι' αυτό ζητώ για τον καθένα τους εκατονταπλάσια και την ανταμοιβή της αιώνιας ζωής, με τη βεβαιότητα της υπόσχεσης του Χριστού: "....Και όποιος δώσει σε ένα από αυτά τα μικρά ένα ποτήρι κρύο νερό μόνο, επειδή είναι μαθητής, αληθινά σας λέω, δεν θα χάσει την αμοιβή του."(Ματθ. 10:42).