Ο Freddie Relator Delatado Jr. είναι ιερέας της Επισκοπής Kabankalan, Φιλιππίνες. Προέρχεται από πολυμελή οικογένεια: είναι το μεσαίο από δώδεκα παιδιά, οκτώ αγόρια και τέσσερα κορίτσια.
"Η ιστορία της κλίσης μου είναι πολύ απλή, αλλά πίστευα ότι ο Θεός με κάνει σπουδαίο και εξαιρετικό στα μάτια του μέσα στην απλότητά μου.
Η επιθυμία μου να γίνω ιερέας ξεκίνησε όταν ήμουν εννέα ετών. Τότε είδα τον ιερέα της ενορίας μας να μας δίνει γλυκά. Κάθε φορά που περνούσε από το χωριό μας, σταματούσε για λίγο και μετά μας χαιρετούσε και μοίραζε ένα προς ένα τα γλυκά που είχε. Έχοντας αυτή την εμπειρία είπα στον εαυτό μου, μια μέρα θέλω να γίνω ιερέας και θα δίνω κι εγώ γλυκά στα παιδιά. Ήταν πολύ διασκεδαστικό, αλλά είναι αλήθεια.
Όταν ήμουν στο λύκειο, είχα μόνο μία κοπέλα. Μια φορά, όταν μιλήσαμε, μου είπε ότι ο τρόπος που της μιλούσα ήταν σαν ιερέας. Αλλά εγώ γέλασα μαζί της. Είχαμε μια πολύ καλή και υγιή σχέση για 2 χρόνια. Είχα στο μυαλό μου ότι θα ήταν δική μου για πάντα, αλλά ο Θεός με οδήγησε σε άλλον δρόμο.
Πριν μπω στο ιεροδιδασκαλείο, έκανα το γυμνάσιο σε ένα από τα σχολεία της πόλης. Εκεί, εντάχθηκα στη φοιτητική διακονία, καθώς επρόκειτο για καθολικό σχολείο. Το κύριο καθήκον μας σε αυτή τη διακονία ήταν να προετοιμάζουμε τυχόν θρησκευτικές δραστηριότητες στο σχολείο. Όταν ήμουν στο τρίτο έτος του πανεπιστημίου, ένας ιερέας τέλεσε τη λειτουργία στο σχολείο μας. Ήταν μέρος της μηνιαίας θρησκευτικής μας δραστηριότητας στο σχολείο. Πριν από την τελική ευλογία, ο ιερέας ανακοίνωσε ότι όσοι ήθελαν να γίνουν ιερείς θα έδιναν εισαγωγικές εξετάσεις το επόμενο Σάββατο.
Μετά τη λειτουργία, ο καθηγητής των θρησκευτικών μου είπε να προσπαθήσω να δώσω εξετάσεις για την εισαγωγή στην ιεροσύνη. Αλλά του είπα ότι ίσως την επόμενη φορά. Μου είπε όχι, να προσπαθήσω να το κάνω. Μου είπε ότι αν είναι το θέλημα του Θεού, τότε θα μου το δώσει. Έτσι, ο δάσκαλός μου με έπεισε να δώσω εισαγωγικές εξετάσεις. Με τη χάρη του Θεού τις πέρασα μαζί με μια συνέντευξη. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, δεν ξέρω τι ένιωθα. Είχα ένα αβέβαιο συναίσθημα. Είχα όμως τον προβληματισμό ότι ίσως ο Θεός χρησιμοποιεί άλλους ανθρώπους για να κατευθύνει άλλους για το μέλλον τους.
Έναν μήνα δεν μπορούσα να κοιμηθώ καλά, επειδή στο μυαλό μου είχα ότι έπρεπε πρώτα να τελειώσω τη σχολή μου στο πανεπιστήμιο. Σκεφτόμουν επίσης ότι έχω την κοπέλα μου. Η οικογένειά μου ήθελε να με δει μια μέρα δάσκαλο.
Έτσι, αυτό που έκανα, πήγα στον ιερέα που ήταν υπεύθυνος για το σχολείο μας. Του είπα για την κατάστασή μου. Μετά από τέσσερις ώρες μοιράσματος και συζήτησης, μου είπε, άφησε τον Θεό να σου μιλήσει στην προσευχή σου και να έχεις χρόνο να διακρίνεις. Έτσι, αυτό που έκανα, αφιέρωσα πολύ χρόνο για να προσευχηθώ στην εκκλησία.
Είπα στην προσευχή μου: "Θεέ μου, αν πραγματικά θέλεις να γίνω ιερέας, άσε με να ακούσω τη φωνή σου τώρα". Ήταν τόσο φιλόδοξος και απαιτητικός. Δυστυχώς, τίποτα δεν έγινε.
Αλλά ένα πράγμα που παρατήρησα εκείνες τις στιγμές της προσευχής και της διάκρισης μου ήταν ότι είχα στο μυαλό μου την εικόνα ενός ιερέα που δίνει γλυκά στα παιδιά. Ξαφνικά, μου ήρθε στο μυαλό ότι αυτή ακριβώς ήταν η στιγμή που άρχισα να επιθυμώ να γίνω ιερέας. Ο Θεός με επανέφερε στη μνήμη όπου είχα την αίσθηση να γίνω ιερέας. Τώρα είπα στον εαυτό μου ότι ίσως αυτή είναι η απάντηση του Θεού σε μένα. Μου μίλησε μέσα από τις αναμνήσεις μου στη ζωή.
Έχοντας αυτή την εμπειρία μου, αισθάνθηκα πιο γενναίος να μιλήσω στους γονείς μου και στη φίλη μου. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να αφεθώ για λίγο και να απομακρυνθώ από την αγάπη μου, την οικογένεια και τους φίλους μου. Αλλά δόξα τω Θεώ με κατάλαβαν και μου επέτρεψαν να μπω στη σχολή.
Η ζωή μου στο ιεροδιδασκαλείο είχε σκαμπανεβάσματα. Αντιμετώπισα πολλά προβλήματα και δυσκολίες.
Θυμάμαι όταν ήμουν στο δεύτερο έτος της θεολογίας, όταν πέθανε ο πατέρας μου, σχεδόν ήθελα να τα παρατήσω, αλλά ήξερα βαθιά μέσα μου ότι ο Θεός θα φρόντιζε εμένα και την οικογένειά μου. Επίσης στις Φιλιππίνες, ειδικά στην επισκοπή μας, πριν γίνεις ιερέας πρέπει να περάσεις πέντε χρόνια στη φιλοσοφία και μετά πέντε χρόνια στη θεολογία. Ακόμα και αν είσαι ήδη επαγγελματίας, είμαστε υποχρεωμένοι να σε βάλουμε να περάσεις τα δέκα χρόνια εκπαίδευσης στο ιεροδιδασκαλείο. Μετά τα δέκα χρόνια της ιερατικής εκπαίδευσης έχουμε ένα ή δύο χρόνια ποιμαντικής εργασίας σε διάφορες ενορίες της επισκοπής μας. Ήταν μια πολύ σκληρή και μακρά εκπαίδευση, αλλά δόξα τω Θεώ δεν με εγκατέλειψε ποτέ.
Έτσι, μετά από έντεκα και μισό χρόνια στο ιεροδιδασκαλείο και την ποιμαντική εκπαίδευση χειροτονήθηκα διάκονος στις 8 Δεκεμβρίου 2015 και στη συνέχεια ιερέας στις 27 Ιουνίου 2016.
Τα δύο πρώτα χρόνια της ιεροσύνης μου τα πέρασα ως βοηθός του ιερέα της ενορίας κοντά στο χωριό μας και ως εφημέριος σε ένα από τα σχολεία μας, επίσης στο χωριό μας. Το τρίτο έτος της ιεροσύνης μου το πέρασα σε μια άλλη επισκοπή, κοντά στην επισκοπή μας, ως ιερέας δανεικός.
Στο τέταρτο έτος της ιεροσύνης μου, με έστειλε εδώ ο Επίσκοπός μου για να σπουδάσω φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα στην Παμπλόνα. Αυτό γίνεται για να προετοιμαστώ για το καθήκον της ποιμαντικής ή ιερατικής μου εκπαίδευσης. Χρειάζομαι ένα ακόμη έτος για να ολοκληρώσω το πτυχίο μου και μετά από αυτό θα επιστρέψω στην επισκοπή μας στις Φιλιππίνες για να συνεχίσω την ιεραποστολή μου".
Όταν ήμουν στο δεύτερο έτος της θεολογίας, όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήθελα σχεδόν να τα παρατήσω, αλλά ήξερα βαθιά μέσα μου ότι ο Θεός θα φρόντιζε εμένα και την οικογένειά μου.
"Χάρη στις προσευχές σας, προχωρώ στην προσπάθειά μου να γίνω ένας άλλος Χριστός. Με τον ίδιο τρόπο, όπως ακριβώς βοηθάτε πνευματικά, βοηθάτε και υλικά, γιατί αυτό δεν θα ήταν δυνατό χωρίς ανθρώπους με γενναιόδωρες καρδιές, που σκέφτονται το μέλλον της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό σας ευχαριστώ ανεπιφύλακτα για το χάρισμα της υπηρεσίας, της συνεργασίας και της διαθεσιμότητάς σας.
Ο Θεός να ευλογεί το έργο που επιτελείτε στην Εκκλησία, ώστε να είναι καρποφόρο, και να ευλογεί το προσωπικό σας έργο. Διότι αυτή είναι η αιτία από την οποία θα προκύψουν περισσότερες πράξεις γενναιοδωρίας στον κόσμο, περισσότεροι ιερείς στην Εκκλησία και περισσότεροι άνθρωποι που θα αφιερωθούν με το παράδειγμά σας. Σας συνιστώ στη Μητέρα μας, την Παναγία, κόρη του Θεού Πατέρα, Μητέρα του Θεού Υιού και σύζυγο του Θεού Αγίου Πνεύματος.
Υποστηρίξτε ένα επάγγελμα οπουδήποτε στον κόσμο
A πλήρη υποτροφία 18.000 ευρώ είναι το ποσό που χρειάζεται ένας υποψήφιος για να ζήσει και να σπουδάσει για ένα έτος, στις τοποθεσίες των πανεπιστημίων τους, είτε στη Ρώμη είτε στην Παμπλόνα. Οι πιο άπορες επισκοπές στον κόσμο απαιτούν πλήρη υποτροφία για τους υποψηφίους τους. Σε πολλές περιπτώσεις, η επισκοπή καλύπτει μέρος αυτού του κόστους και απαιτείται ένα μικρότερο ποσό, το οποίο αναφέρεται πάντα στον υποψήφιο που υποβάλλει την αίτηση.
Τι περιλαμβάνει μια πλήρης υποτροφία;
Περισσότεροι από 800 επίσκοποι και από τις πέντε ηπείρους υποβάλλουν αίτηση για υποτροφίες σπουδών για τους υποψηφίους τους μέσω υποτροφιών. Χάρη σε ευεργέτες όπως εσείς, η CARF ικανοποιεί τα περισσότερα αιτήματα, αλλά οι ανάγκες αυξάνονται και θέλουμε να ικανοποιούνται όλα τα αιτήματα.
Το γράφημα δείχνει τη σύνθεση μιας πλήρους υποτροφίας.
Αν δεν υπήρχαν ιερείς, δεν θα υπήρχε Εκκλησία. Ας μη χαθεί καμία κλίση λόγω έλλειψης πόρων.
Μαργαρίτα, δωρητής CARF
Για πληροφορίες, παρακαλούμε επικοινωνήστε με [email protected]
Τραπεζικές μεταφορές προς CaixaBank
ES39 - 2100 - 1433 - 8602 - 0017 - 4788
