Kim była święta Teresa od Jezusa z Avila?

Teresa z Avila, święta Teresa od Jezusa, była wpływową XVI-wieczną hiszpańską świętą, pisarką i teologiem. Urodziła się 28 marca 1515 roku i zmarła 4 października 1582 roku. Jest jedną z najwybitniejszych kobiet w historii katolicyzmu.

Teresa od Jezusa była założycielką zakonu karmelitanek bosych, zreformowanej gałęzi zakonu karmelitańskiego. Znana jest ze swoich duchowych i mistycznych doświadczeń, które udokumentowała w swoich pismach, a także z wysiłków na rzecz reformy życia zakonnego w swoich czasach. 

Święta Teresa od Jezusa została kanonizowana w 1614 roku, a w 1970 roku została ogłoszona Doktorem Kościoła przez papieża Pawła VI. Jej nauki są uważane za niezwykle ważne dla wiary katolickiej, a jej dziedzictwo trwa do dziś, będąc przedmiotem badań i podziwu. Święty Jan Paweł II i Święty Josemaría byli jej wielbicielami i czytelnikami i bardzo ją lubili.

Kapłani dla świętej Teresy od Jezusa

Kapłani odegrali fundamentalną rolę w życiu i działalności św. Teresy od Jezusa. Święta przez całe życie szukała kierownictwa duchowego, rady kapłanów i łaski sakramentów. Relacje te były kluczowe dla jej duchowego rozwoju i zrozumienia duchowych doświadczeń, o których opowiada w swoich pismach.

Wielu kapłanów, zwłaszcza św. Jan od Krzyża i św. Jan z Avila, odegrało kluczową rolę w jej rozwoju duchowym i w zakładaniu klasztorów karmelitańskich. Wspierali ją w zadaniu zakładania wspólnot zakonnych, które prowadziły bardziej surowy i kontemplacyjny styl życia, i pomogli jej założyć nowe klasztory karmelitanek bosych.

Dziesięć przesłań św. Teresy od Jezusa dla kapłanów

Te 10 krótkich przesłań odzwierciedla głęboką duchowość i zaangażowanie duszpasterskie św. Teresy od Jezusa wobec kapłanów i Kościoła. Są to nietekstowe przesłania zaczerpnięte z jej nauk i zasad. Reprezentują one idee i wartości, które są obecne w nauczaniu i pismach św. Teresy od Jezusa przez całe jej życie. 

Boże skarby

1- Kapłani są rozdawcami Bożych skarbów: niech kochają, szanują i czczą ten ogromny skarb łaski, który Bóg umieścił w ich rękach.

Teresa od Jezusa zawsze podkreślała rolę i władzę, jaką kapłani otrzymują dzięki możliwości działania w osobie Chrystusa. Czyniąc to, są pośrednikami Bożej łaski poprzez sakramenty. Zawsze wzywała ich do rozpoznania i docenienia ogromnego bogactwa duchowego, które trzymają w swoich rękach, oraz do traktowania go z największą czcią i miłością. Oznacza to przeżywanie swojej posługi z powagą, oddaniem i głęboką świadomością łaski, której udzielają w imieniu Boga.

2- Księże, zawsze szukaj chwały Bożej i dobra dusz; zawsze żyj w obecności Boga i przyprowadzaj innych do Jego obecności..

Zgodnie z naukami św. Teresy, kapłani powinni ukierunkować swoje działania i decyzje na dwa główne cele: chwałę Bożą i dobro dusz. Zobowiązując się do stawiania chwały Bożej na pierwszym miejscu we wszystkich swoich działaniach oraz do zapewnienia, że ich działania są zgodne z wartościami i naukami wiary katolickiej.

Podkreśla znaczenie życia w głębokiej duchowości i więzi z Bogiem. Teresa sugeruje, że kapłani powinni pielęgnować intymną i stałą relację z Bogiem poprzez modlitwę, duchową refleksję i uwielbienie. Powinni przewodzić, nauczać, głosić kazania i służyć jako wzór życia chrześcijańskiego dla wspólnoty. Powinni ułatwiać ludziom spotkanie z Bogiem, pomagając im wzrastać w wierze.

3- Największą chwałą, jaką możemy oddać Bogu, jest zbawienie dusz. Kapłani są uprzywilejowanymi narzędziami do tego celu.

Teresa od Jezusa koncentruje się na najwyższym znaczeniu zbawienia dusz i na centralnej roli kapłanów w tym procesie. Podkreśla, że największym sposobem oddania czci Bogu jest praca na rzecz zbawienia dusz. Kapłani są uważani za uprzywilejowane narzędzia w tym procesie, ponieważ powierzono im sprawowanie sakramentów i prowadzenie ludzi w ich życiu duchowym. 

Ta perspektywa odzwierciedla głębokie powołanie duszpasterskie i duchowe, które św. Teresa przypisuje kapłanom w Kościele.

Filary życia wewnętrznego

4- Pokora jest najbardziej potrzebną cnotą dla księdza. 

Znaczenie pokory w życiu i posłudze kapłana. Teresa od Jezusa zachęca ich, by uznali swoją zależność od Boga i uważali się za najmniej godnych służby kapłańskiej. Pokora pozwala im służyć z autentycznością, miłością i współczuciem oraz zapobiega popadaniu w arogancję lub samowystarczalność.

5 - Miłość i współczucie są najpotężniejszą bronią w rękach księdza. Proszę współczuć tym, którzy cierpią i kochać wszystkich jednakowo. 

Jak ważna jest miłość i współczucie w życiu i posłudze kapłana. Teresa od Jezusa podkreśla, że kapłani muszą współczuć cierpiącym i okazywać miłość wszystkim ludziom w równym stopniu. Te cechy są niezbędne, aby odzwierciedlać Bożą miłość w świecie i być autentycznymi pośrednikami pocieszenia i duchowego wsparcia.

6- Modlitwa jest oddechem duszy. Kapłani muszą być ludźmi głębokiego życia modlitewnego, aby być skutecznymi kanałami Bożej łaski.

Teresa od Jezusa nieustannie podkreśla znaczenie modlitwy w życiu kapłana i jej rolę jako kanału Bożej łaski. Modlitwa jest niezbędna dla duchowego dobrobytu i skuteczności posługi kapłańskiej. Kultywując głębokie życie modlitewne, kapłani stają się bardziej skutecznymi kanałami Bożej łaski, co pozwala im być bardziej skutecznymi przewodnikami duchowymi dla społeczności, której służą.

Posłuszeństwo i czystość

7- Posłuszeństwo i wierność Kościołowi, kamienie węgielne w życiu kapłana. Niech zawsze będą posłuszni Magisterium i wierni Ewangelii.

Dlaczego dla św. Teresy od Jezusa ważne jest, aby kapłani byli posłuszni autorytetowi Kościoła i wierni nauczaniu Ewangelii? Ponieważ zapewnia to, że ich służba i posługa są zgodne z doktryną i tradycją Kościoła oraz że są spójnymi i wiarygodnymi przewodnikami duchowymi dla wspólnoty wiernych katolików.

8- Kapłani muszą być wzorem czystości, aby odzwierciedlać Bożą świętość w świecie.

Teresa od Jezusa traktuje cnoty czystości jako fundamentalne dla życia kapłańskiego. Mają one odzwierciedlać świętość i czystość Boga w świecie. Umożliwiają one pełnienie posługi kapłańskiej z większą uczciwością i skutecznością, jednocześnie świadcząc o całkowitym zaangażowaniu, jakie pociąga za sobą kapłaństwo.

Intymne spotkanie z Jezusem Chrystusem

9 - Niech Eucharystia będzie centrum i źródłem waszego życia; odprawiajcie Mszę z zapałem i uczyńcie Komunię intymnym spotkaniem z Jezusem Chrystusem.

W swoich pismach święta zachęca kapłanów do uczynienia Eucharystii centralnym punktem i głównym źródłem ich życia duchowego i posługi. Eucharystia jest sercem życia sakramentalnego i źródłem duchowej łaski.

Przewodnicząc Eucharystii, kapłani działają w osobie Chrystusa i uobecniają odkupieńczą ofiarę Jezusa. Dlatego powinni celebrować Mszę Świętą z zapałem i doświadczać Komunii jako intymnego spotkania z Jezusem Chrystusem. 

10 - Kapłani, bądźcie kochającymi i współczującymi pasterzami, prowadźcie i wspierajcie swoją trzodę. Bądźcie światłem pośród ciemności i żywymi świadkami Bożej miłości.

Święta Teresa od Jezusa Zaleca, aby kapłani żyli jako duchowi przewodnicy, którzy są przykładem miłości i współczucia Chrystusa. Powinni troszczyć się i chronić z czułością i uczuciem, okazując empatię dla ludzkich potrzeb i trudności. Aby byli kochającymi i współczującymi pasterzami, źródłem duchowego światła w czasach ciemności i żywymi świadkami Bożej miłości. 

Trwałe dziedzictwo św. Teresy od Jezusa dla kapłanów

Podsumowując, przesłania św. Teresy od Jezusa dla kapłanów oferują cenne wskazówki dla wzmocnienia posługi duszpasterskiej. Orędzia pokora, miłość, modlitwa i wierność są podstawowymi filarami, które ta czczona święta podkreśla dla mężczyzn oddanych posłudze kapłańskiej. Jej życie i nauczanie nadal stanowią źródło inspiracji i wskazówek dla współczesnych kapłanów.

Święta Teresa od Jezusa pozostawiła po sobie trwałe dziedzictwo jako jedna z najwybitniejszych kobiet w historii Kościoła. Założycielka zakonu karmelitanek bosych, jej duchowe doświadczenia udokumentowane w jej pismach i jej wysiłki na rzecz reformy życia zakonnego pozostawiły niezatarty ślad w Kościele.

Relacje św. Teresy z kapłanami miały kluczowe znaczenie dla jej życia. Szukała kierownictwa duchowego, rady i sakramentów podczas swojej duchowej podróży z kapłanami, takimi jak św. Jan od Krzyża i św. Jan z Avila, odgrywającymi kluczową rolę w jej rozwoju i zakładaniu nowych klasztorów karmelitańskich.

Podsumowanie

Dziesięć przesłań dla kapłanów, zaczerpniętych z nauk św. Teresy, podkreśla znaczenie uznanie ogromnego duchowego bogactwa, które kapłani trzymają w swoich rękach jako rozdawcy Bożych skarbów. Chwała Boża i dobro dusz muszą być głównymi celami; żyć zawsze w obecności Boga i prowadzić do niej innych.

Zbawienie dusz postrzega jako największą chwałę, jaką można oddać Bogu, a kapłani są uważani za uprzywilejowane narzędzia do tego celu. Pokora, miłość i współczucie wyróżniają się jako najpotężniejsza broń w rękach kapłana, podczas gdy modlitwa daje duszy zachętę niezbędną do skutecznego przekazywania Bożej łaski.

The posłuszeństwo i wierność Kościołowi, czystość i niewinnośći uczynienie Eucharystii centrum ich życia musi stać się podstawowymi zasadami, które św. Teresa podkreśla dla kapłanów. Jej wezwanie do bycia kochającymi i współczującymi pasterzami, światłem pośród ciemności i żywymi świadkami Bożej miłości, będzie odzwierciedlać głębokie powołanie duszpasterskie i duchowe, które przypisuje tym konsekrowanym mężczyznom.

Podsumowując, życie i nauki św. Teresy od Jezusa są źródłem mądrości i inspiracji dla współczesnych kapłanów. Jej dziedzictwo żyje nie tylko na kartach jej pism, ale także w sercach tych, którzy szukają bardziej intymnego spotkania z Bogiem. Jej wpływ nadal oświetla duchową podróż niezliczonych wiernych na całym świecie, przypominając im o znaczeniu pokory, miłości, modlitwy i wierności w służbie zakonnej.

Ksiądz proboszcz i księża Odpowiedzialność duszpasterska tych, którzy z nim współpracują, jest ogromna, nie wspominając już o tym, że dziś prosi się ich o opiekę nad większą liczbą dusz i przyjęcie większej odpowiedzialności i większej liczby ról niż kiedykolwiek wcześniej. Dlatego każde wsparcie może odciążyć ich pracę i pozwolić im skupić się na duchowych potrzebach ich duszpasterzy. społeczność. Gdyby każdy wierny zrobił choć jedną rzecz, aby pomóc w życiu Kościoła, praca proboszcza byłaby znacznie łatwiejsza.

Jakie są obowiązki duszpasterskie księdza parafialnego i w jaki sposób wspólnota może pomóc?

Jeśli nigdy nie zastanawiali się Państwo, w jaki sposób mogą pomóc, oto osiem sposobów. Proszę jednak pamiętać, że pierwszym zaleceniem jest zachęcenie Państwa do zaoferowania swojej pomocy. Proszę nie czekać na pytanie, czy może Pan/Pani coś zrobić, tylko zaoferować swoją pomoc! Poświęcenie swojego czasu na rzecz parafii jest oznaką wsparcia i służby. 

1 - Zaangażowanie budzi poczucie odpowiedzialności!

Przed Sobór Watykański IIW przeszłości cała odpowiedzialność i zarządzanie parafią zależały wyłącznie od proboszcza. Dzięki Soborowi Watykańskiemu II nie mamy już żadnej wymówki, aby zaangażować się w zadanie głoszenia Słowa Bożego. 

Od chrztu jesteśmy włączeni w Chrystusa i na swój sposób uczestniczymy w trzech posługach: kapłańskiej, prorockiej i królewskiej. W ten sposób nasza obecność i powołanie są konstytutywne dla Ludu Bożego, razem z powołaniem kapłanów. Nasz wspólnotowy udział w życiu Kościoła jest niezbędny dla jego istnienia, a jednocześnie dla naszej własnej tożsamości i chrześcijańskiej misji.

Dlatego konieczne jest aktywne uczestnictwo w sprawowaniu sakramentów, przyjmowanie z posłusznym sercem apostolskiego głoszenia wiary i dawanie o niej świadectwa. Przeżywać swoje dary i zadania w pełnej komunii Kościoła. To nie tylko przygotowuje nas do odkrycia głębszej relacji z Chrystusem, ale także daje nam większą odpowiedzialność jako świeckim za naszą własną wiarę. Kościół i społeczność, w której żyjemy. 

2 - Dlaczego aktywne uczestnictwo w liturgii jest ważne dla wspierania kapłanów?

Sobór Watykański II uczy nas również, że Msza św. musi być centrum i korzeniem życia chrześcijańskiego. W każdej Eucharystii obecność Chrystusa Zmartwychwstałego staje się sakramentem komunii, a wspólna wiara przekształca się w braterską ucztę i pokarm życia. W tym celu musimy podejmować sposoby i działania, które pomogą nam przejść przez wszystkie części naszych celebracji. W ten sposób wypełnimy polecenie Jezusa, aby "czynić tak, jak On czynił" i zapewnimy, że całe zgromadzenie "uczestniczy" w Eucharystii.

"Święta Matka Kościół gorąco pragnie, aby wszyscy wierni byli prowadzeni do pełnego, świadomego i czynnego uczestnictwa w celebracjach liturgicznych, którego wymaga sama natura liturgii i do którego lud chrześcijański ma prawo i obowiązek na mocy chrztu". 

Dokumenty Soboru Watykańskiego II, Konstytucja Sacrosanctum Concilium (SC), 14.

Aby promować aktywne uczestnictwo, mogą Państwo mocno reagować, być lektorem, ministrantem, a nawet kantorem podczas celebracji. Odciąża to kapłana w Hiszpanii i pomaga w płynnym przebiegu liturgii.

3 - Jak mogę przyczynić się do dobra mojego proboszcza w Hiszpanii?

Musimy troszczyć się o naszego księdza parafialnego i jego współpracowników, ponieważ jest ich niewielu, a potrzeba ich posługi jest ogromna. Przepracowanie i niezrozumienie wielu z nich może doprowadzić ich do wyczerpania lub frustracji. modlitwa i przyjazne towarzyszenie to usługa, którą musimy świadczyć, otwierając drzwi naszych rodzin i działań w taki sposób, aby zapewnić im odpoczynek i bliskość, które zaowocują lepszą obsługą całej społeczności.

4 - Proszę modlić się za proboszcza i kapłanów.

Księża potrzebują Państwa modlitwy, aby kontynuować swoją pracę duszpasterską. Proszę dać im znać, że nie są sami. Proszę poświęcić czas na modlitwę za proboszcza i księży. księża Państwa parafii, modląc się o ich dobro, mądrość i siłę w ich posłudze. 

Chociaż o to nie proszą, potrzebują Państwa modlitwy, aby ich pocieszyć i kontynuować swoją misję. Niech poprzez modlitwę wiedzą, że mogą na Państwa liczyć i że nie są sami. Niech nasze modlitwy dadzą im siłę do pokonywania przeszkód, wierność magisterium i odwagę, by dążyć do zmian na całym świecie. Czy wiedzą Państwo, kiedy są urodziny Waszego proboszcza? Jego rocznica święceń kapłańskich?

5 - Jaki jest wpływ uczestnictwa w grupie parafialnej na życie społeczności?

Grupy parafialne to stowarzyszenia utworzone przez członków parafii, którzy mają wspólne zainteresowania, cele lub działania. Grupy te są zorientowane na praktykowanie i przeżywanie wiary i zazwyczaj mają na celu wspieranie wspólnoty, duchowego wzrostu i aktywnego uczestnictwa wiernych w życiu parafii.

Parafialna Rada Duszpasterska, której przewodniczy ksiądz proboszcz, bada wszystkie sprawy dotyczące pracy duszpasterskiej w parafii i w komunii z Kościołem diecezjalnym. Każda grupa i różne role duszpasterskie są reprezentowane w tej Radzie, a jej główną misją jest współpraca z proboszczem w programowaniu działań. Jej działalność rozpoczyna się na krótko przed rozpoczęciem roku szkolnego, we wrześniu, a kończy po ostatnim oficjalnym akcie roku szkolnego, w czerwcu. 

Osoby zainteresowane rozwijaniem swojego konkretnego powołania w Kościele mogą dołączyć do grupy parafialnej, która jest najbliższa ich ludzkim lub chrześcijańskim troskom. Proszę zapytać swojego proboszcza.

6 - Jak mogę skutecznie współpracować w katechezie w mojej parafii?

Jak pisze papież Franciszek, Pan wzywa nas, "każdego z nas, z naszymi duchowymi i intelektualnymi zasobami, z naszymi umiejętnościami zawodowymi lub doświadczeniem życiowym, a także z naszymi ograniczeniami i niedociągnięciami, abyśmy starali się znaleźć sposoby na lepszą współpracę w ogromnym zadaniu umieszczenia Chrystusa na szczycie wszystkich ludzkich działań.Christus Vivit, 162).

Świecka posługa katechety jest powołaniem, misją. Bycie katechetą oznacza, że jest katechetąnie to pracuje jako katecheta. Jest to sposób bycia i potrzebujemy dobrych katechetów, którzy są zarówno towarzyszami, jak i pedagogami.

Potrzebujemy kreatywnych ludzi, którzy głoszą Ewangelię, ale głoszą ją swoim życiem, z łagodnością, nowym językiem i otwierając nowe drogi. A w tak wielu diecezjach, na tak wielu kontynentach, ewangelizacja jest zasadniczo w rękach katechisty. 

7 - Proszę być częścią grupy Caritas w swojej parafii.

Działalność charytatywna jest częścią naszej misji jako katolików. Caritas Parafialna jest prowadzona przez grupę wolontariuszy, którzy identyfikują potrzeby wspólnoty parafialnej. 

Po zidentyfikowaniu potrzeb i zebraniu zasobów, pomoc ta jest dystrybuowana bezpośrednio do potrzebujących. Może to być między innymi żywność, artykuły higieniczne, odzież, pomoc finansowa.

Należy wziąć pod uwagę znaczenie działań Caritas diecezjalnych i parafialnych oraz ich wysiłków na rzecz zagwarantowania dostępu do podstawowych praw, takich jak żywność, mieszkanie, zdrowie i edukacja dla osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.

Caritas parafialna może również zapewnić pomoc w sytuacjach kryzysowych, takich jak klęski żywiołowe lub nagłe kryzysy gospodarcze. Współpracuje z innymi lokalnymi organizacjami i agencjami, które oferują usługi uzupełniające, takie jak schroniska, ośrodki zatrudnienia, usługi zdrowotne i inne.

8 - Pozyskiwanie funduszy

Mogą Państwo również pomóc finansowo. Dużo lub mało. Sporadycznie lub miesięcznie, kwartalnie, półrocznie lub rocznie. Ponadto darowizny na rzecz fundacji lub organizacji objętych ustawą o mecenacie wiążą się z odliczenia podatkowe dla darczyńców. Koszt faktycznie przekazanej kwoty jest znacznie niższy niż kwota otrzymana przez instytucję. To samo dotyczy oczywiście darowizn przekazywanych przez Państwa na rzecz parafii i diecezji.

Dotyczy to również organizacji takich jak Fundacja CARF, które wspierają pracę księży i promują ich szkolenia. Ponieważ księża również muszą być szkoleni i być na bieżąco z nauczaniem Kościoła i sposobami opieki nad ludźmi.

Proszę pamiętać, że Państwa pomoc dla parafii i wsparcie dla jej proboszcza i księży może mieć duże znaczenie dla życia parafii i proboszcza. Zawsze dobrze jest porozmawiać z proboszczem lub pracownikami parafii, aby poznać ich konkretne potrzeby i dowiedzieć się, w jaki sposób najlepiej można się do nich przyczynić.