Ίδρυμα CARF

22 Μάιος, 20

Άρθρα εμπειρογνωμόνων

Ο Άγιος Ιωάννης Παύλος ΙΙ και η οικογένειά του

Λέγεται ότι ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β' πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του συνοδευόμενος από ένα πορτρέτο των γονέων του και ότι το κρατούσε κοντά του την ημέρα του θανάτου του στις 2 Απριλίου 2005. Ομολογουμένως, αυτού του είδους η αφοσίωση δεν είναι συνηθισμένη, καθώς μια τέτοια φωτογραφία θα προκαλούσε σε κάποιους νοσταλγία και θλίψη. Ο KarolWojtila, από την άλλη πλευρά, κράτησε τους γονείς του παρόντες μέχρι την αναχώρησή του για τον ουρανό στις 2 Απριλίου 2005.

Γι' αυτό δεν με εκπλήσσει η λεπτομέρεια που δημοσιεύτηκε κατά την πρώτη επίσκεψη του Πάπα στη Σαραγόσα. Πέρασε τη νύχτα της 6ης προς 7η Νοεμβρίου 1982 στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο, και υπήρχαν εκείνοι που είχαν την καλοσύνη να τοποθετήσουν το πορτρέτο των γονέων του στο κομοδίνο του. Όποιος κι αν ήταν, νομίζω ότι ο Κύριος θα τον ανταμείψει με το παραπάνω. Μου θυμίζει τη ρήση του Ιησού ότι όποιος δώσει ένα ποτήρι νερό σε ένα παιδί δεν θα μείνει χωρίς ανταμοιβή. Ήταν μια λεπτομέρεια τρυφερότητας, και πάνω απ' όλα εξαιρετικής φιλανθρωπία, που συνεχίζει να με προκαλεί.

Η μητέρα του Πάπα

Το όνομά της ήταν Emilia Kaczorowska. Η εικόνα της έχει κάποια ομοιότητα με εκείνη του γιου της, με τετράγωνο, ογκώδες πρόσωπο, μεγάλα μάτια και προεξέχουσα μύτη. Κόρη φτωχών τεχνιτών, η ζωή της ήταν οδυνηρή, καθώς σύντομα έχασε τη μητέρα της. Ήταν μια γυναίκα με ισχυρή πίστη και φλογερή ευσέβεια, με ιδιαίτερη κλίση για την Μαριανές αφιερώσεις. Ποτέ δεν είχε καλή υγεία, αλλά η γέννηση του γιου της Κάρολ της έδωσε τη δύναμη και τη χαρά να βλέπει ένα υγιές, γερό παιδί να μεγαλώνει, σε αντίθεση με την κόρη της που έξι χρόνια νωρίτερα είχε πεθάνει στη γέννα. Η Αιμιλία είχε βρει στο πρόσωπο ενός νεαρού στρατιωτικού ονόματι Κάρολ, ο οποίος θα γινόταν λοχαγός, τον ιδανικό σύντροφο. Την προσέλκυσαν όχι μόνο οι καλοί του τρόποι και η ευγένειά του, αλλά και η βαθιά του κρίμα. Τοποθετημένος στη φρουρά της μικρής πόλης Wadowice, ο λοχαγός Wojtyla είχε έναν μέτριο μισθό και ζούσε μια κάπως βαρετή ζωή. Πέρασε πολλές ώρες μακριά από το σπίτι, αν και έφτασε εγκαίρως στο σπίτι για να μοιραστεί μια ειρηνική χριστιανική οικογενειακή ζωή στην οποία η προσευχή και διαλογισμό, αλλά και διαβάζοντας για την ιστορία και τη λογοτεχνία της Πολωνίας, της πατρίδας που είχε ανακτήσει την ανεξαρτησία της το 1918. Όπως το έθεσε ένας από τους βιογράφους του Πάπα, αυτό το σπίτι ήταν μια μικρή Ναζαρέτ.

 

πάπας ιωάννης παύλος ii οικογένεια 1

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' με τους γονείς του

Η απώλειά τους στην παιδική ηλικία

Σε ηλικία εννέα ετών, ο νεαρός Καρόλ, γνωστός ως Λόλεκ, θα γίνει μάρτυρας του θανάτου της μητέρας του. Ήταν σαράντα πέντε ετών και έπασχε από νεφρίτιδα. Ο πατέρας του, ο οποίος ήταν πενήντα ετών το 1929, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το στρατό για να φροντίσει το μικρό του γιο. Υπάρχει επίσης ένας μεγαλύτερος γιος, ο Έντμουντ, 23 ετών, ο οποίος είχε πάει στην κοντινή Κρακοβία για να σπουδάσει ιατρική. Αυτός ο γιος, τοποθετημένος σε διάφορες νοσοκομείαΟ Έντμουντ θα επισκέπτεται συχνά το σπίτι της οικογένειας για να βρει τον πατέρα και τον αδελφό του. Ωστόσο, το 1932, σε ηλικία είκοσι έξι ετών, ο Έντμουντ πέθανε από οστρακιά. Το είχε κολλήσει από μια άρρωστη γυναίκα την οποία ήταν αποφασισμένος να θεραπεία.

Τέτοιος ήταν ο γενναιόδωρος και ενεργητικός χαρακτήρας του, αφοσιωμένος με πάθος στην κλίση του ως γιατρός.

Στο δρόμο προς την κλίση σας

Και οι δύο Karol, πατέρας και γιος, μένουν στο σπίτι τους στο Wadowice. Ο πατέρας ετοιμάζει τα γεύματα, φροντίζει για την καθαριότητα και επιβλέπει την εργασία του παιδιού στο σπίτι. Επιπλέον, πολλά κομποσχοίνια προσεύχονται σε αυτό το σπίτι, ένας τρόπος για να έρθουν πιο κοντά στην ουράνια Μητέρα κατά την απουσία της γήινης μητέρας. Ο γιος φοιτά αρχικά σε δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια στο λύκειο της πόλης. Είναι εξαιρετικός μαθητής σε πολλά μαθήματα, ιδιαίτερα στα θρησκευτικά, και θα είναι επίσης ένας σκληρά εργαζόμενος τερματοφύλακας ποδοσφαίρου, ο οποίος κερδίζει τη συμπάθεια των συμμαθητών του, μεταξύ των οποίων υπάρχουν πολλοί Εβραίοι. Πριν από την Δεύτερος Παγκόσμιος ΠόλεμοςΣτην πόλη, περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού της πόλης ήταν Εβραίοι. Ο νεαρός Κάρολος είχε εντυπωσιαστεί από τη μεγάλη φροντίδα που έδιναν οι Εβραίοι στις θρησκευτικές τους τελετές, οι οποίες μερικές φορές έρχονταν σε αντίθεση με τις άδειες χριστιανικές εκκλησίες και τη συνηθισμένη ευσέβεια. Πολλά χρόνια αργότερα, όταν επισκέφθηκε τη συναγωγή στη Ρώμη ως πάπας, θα διαβεβαίωνε ότι "οι Εβραίοι είναι οι μεγαλύτεροι αδελφοί μας στην πίστη".

Antonio R. Rubio Plo
Πτυχιούχος Ιστορίας και Δικαίου
Διεθνής συγγραφέας και αναλυτής
@blogculturayfe / @arubioplo

Δημοσιεύθηκε στο "Εκκλησία και νέος ευαγγελισμός",

ΔΩΡΕΑ ΤΩΡΑ