Αυτό εξηγεί αρχικά ο Πάπας στην επιστολή του. Ο Άγιος Ιωσήφ δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα "βιολογικός πατέρας" του Ιησού, αλλά μόνο ο "νόμιμος πατέρας" του. Ωστόσο, έζησε την πατρότητα του Ιησού και τη συζυγία της Μαρίας με εξαιρετικό τρόπο.
Πολλοί άγιοι, από τον Άγιο Ειρηναίο και τον Άγιο Αυγουστίνο μέχρι διάφορους Διδασκάλους της Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένης της Αγίας Τερέζας της Αβίλας, θεώρησαν ότι αυτό είναι αλήθεια. Άγιος Ιωσήμαριος y Άγιος Ιωάννης Παύλος ΙΙ.
Διαβάζοντας και διαλογιζόμενος την επιστολή του Φραγκίσκου, μπορεί κανείς να ανακαλύψει εκ νέου πώς ο Άγιος Ιωσήφ δεν είναι μόνο θεματοφύλακας της Εκκλησίαςαλλά επίσης της ανθρωπότητας, ιδίως του πιο εύθραυστου μέρους τηςεκείνα τα μέλη που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Σε κάθε περίπτωση, είναι ένας σημαντικός άγιος. Επιπλέον, όπως γράφει ο Φραγκίσκος, "μετά τη Μαρία, Μητέρα του Θεού, κανένας άγιος δεν καταλαμβάνει τόσο πολύ χώρο στην παπική διδασκαλία ως ο Ιωσήφ, ο σύζυγός της".
Francisco επισημαίνει ότι, εκτός από την 150ή επέτειο της ανακήρυξη του Αγίου Ιωσήφ ως προστάτη της παγκόσμιας Εκκλησίας, υπάρχουν ένας "προσωπικός" λόγος: μιλήστε για το τι γεμίζει την καρδιά σας (Πρβλ. Ματθ. 12, 34).
Ομολογεί επίσης στην εισαγωγή: "Αυτή η επιθυμία μεγάλωσε κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών της πανδημίας". Έτσι, γνωρίζουμε μερικές από τις σκέψεις και τις πνευματικές διεργασίες που έλαβαν χώρα στην καρδιά του Πάπα κατά τη διάρκεια του πανδημία.
Ειδικότερα, ο Πάπας, όπως έχει κάνει πολλές φορές, υπογραμμίζει και ευχαριστεί τη μαρτυρία τόσων πολλών "...".απλοί άνθρωποι, που συχνά παραβλέπονται, που (...) γράφουν σήμερα τα καθοριστικά γεγονότα της ιστορίας μας"- επειδή εργάζομαι, ελπίζω και προσεύχομαιΕίμαστε όλοι, ως επί το πλείστον, διακριτικοί, αλλά υποκείμενοι ο ένας στον άλλον.
Σε όλους αυτούς και σε εμάς μας προσφέρει το παράδειγμα και τη βοήθεια του Αγίου Ιωσήφ: "Ο καθένας μπορεί να βρει στο Σαν Χοσέ, ο άνθρωπος που περνά απαρατήρητος, ο άνθρωπος της καθημερινής παρουσίας, διακριτικός και κρυμμένος, μεσίτης, στήριγμα και οδηγός σε δύσκολους καιρούς."
"Ο Άγιος Ιωσήφ μας υπενθυμίζει ότι όλοι όσοι είναι φαινομενικά κρυμμένοι ή βρίσκονται στη "δεύτερη γραμμή" έχουν έναν απαράμιλλο ρόλο στην ιστορία της σωτηρίας. Μια λέξη αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης απευθύνεται σε όλους αυτούς".
Στην επιστολή του, Ο Φραγκίσκος αφιερώνει επτά επιγράμματα στον Άγιο Ιωσήφ με τη μορφή "τίτλων".η οποία θα μπορούσε να ανέλθει σε επτά προτάσεις μιας σύντομης "λιτανείας του πατέρα":
Αγαπημένε Πατέρα, με τρυφερότητα, υπακοή, καλωσόρισμα,
στο δημιουργικό θάρρος, στη δουλειά, πάντα στις σκιές.
Δίπλα στις ιστορικές και βιβλικές "ρίζες" του Αγίου Ιωσήφ (Πρβλ. Γεν. 41, 55, 2 Σαμ 7, Ματθ. 1, 16.20), αγαπημένος πατέρας, και τα θεμέλια της ταυτότητάς του και της λατρείας του από εμάς (η σύνδεσή του με την ενσάρκωση του Υιού του Θεού και ο ρόλος του ως Άγιος Ιωσήφ πατέρας του Ιησού και σύζυγος της Μαρίας), σημαντικά θέματα από τη διδασκαλία του Φραγκίσκου εμφανίζονται στην επιστολή, με τους δικούς τους τόνους και εκφράσεις.
Δώστε ένα πρόσωπο στη δωρεά σας. Βοηθήστε μας να διαμορφώσουμε επισκοπικούς και θρησκευτικούς ιερείς.
"Ο Ιησούς είδε την τρυφερότητα του Θεού στον Ιωσήφ". (n. 2), το οποίο είναι αναμενόμενο από όλους τους καλούς πατέρες (Πρβλ. Ψαλμ. 110, 13). Ο Ιωσήφ δίδαξε τον Ιησού, προστατεύοντάς τον στην αδυναμία του ως παιδί, να "βλέπει" τον Θεό και να στρέφεται σ' Αυτόν με την προσευχή. Επίσης για μας "είναι σημαντικό να συναντήσουμε το έλεος του Θεού, ιδιαίτερα στο μυστήριο της συμφιλίωσης, έχοντας μια εμπειρία αλήθειας και τρυφερότητας" (Ibid.).
Εκεί ο Θεός μας καλωσορίζει και μας αγκαλιάζει, μας στηρίζει και μας συγχωρεί. Ο Ιωσήφ επίσης "μας διδάσκει ότι, εν μέσω των καταιγίδων της ζωής, δεν πρέπει να φοβόμαστε να δώσουμε στον Θεό το πηδάλιο της βάρκας μας". (Ibid.).
Κατά παρόμοιο τρόπο με το Παναγία, Ο Ιωσήφ πρόφερε επίσης το "fiat" (πηγαίνετε στο) στο σχέδιο του Θεού. Ήταν υπάκουος σε αυτό που του ζήτησε ο Θεός να κάνει.ακόμη και αν αυτό εκδηλώνεται στα όνειρα. Και επιπλέον, αυτό που φαίνεται εκπληκτικό, "δίδαξε"υπακοή στον Ιησού. "Στην κρυφή ζωή της Ναζαρέτ, υπό την καθοδήγηση του Ιωσήφ, ο Ιησούς έμαθε να κάνει το θέλημα του Πατέρα" (n. 3). Και αυτό, περνώντας μέσα από το πάθος και τον σταυρό (Πρβλ. Ιωάννης 4,34- Φιλ 2,8- Εβραίος 5,8).
Όπως έγραψε ο Άγιος Ιωάννης Παύλος Β΄ στην προτροπή του Redemptoris custos (1989)για τον Άγιο Ιωσήφ, "Ο Ιωσήφ κλήθηκε από τον Θεό να υπηρετήσει άμεσα το πρόσωπο και την αποστολή του Ιησού μέσω της άσκησης της πατρότητάς του.Έτσι συνεργάζεται στο πλήρωμα του χρόνου στο μεγάλο μυστήριο της λύτρωσης και είναι πραγματικά "...".λειτουργός της σωτηρίας'".
Όλα αυτά πέρασαν από το "καλώς ήρθατε"Ο Ιωσήφ, η Μαρία και το σχέδιο του Θεού γι' αυτήν. Ο Ιωσήφ ανέλαβε αυτό το σχέδιο, την πατρότητά τουΉταν ένας μυστηριώδης άνθρωπος, με προσωπική ευθύνη, χωρίς να αναζητά εύκολες λύσεις. Και αυτά τα γεγονότα διαμόρφωσαν την εσωτερική του ζωή.
Παρόλο που τα σχέδια του Θεού υπερβαίνουν τις προσδοκίες του Ιωσήφ, αυτός δεν παραιτείται παθητικά από αυτά. ενεργεί με δύναμη. Με αυτόν τον τρόπο, δίνει το παράδειγμα και μας στηρίζει στο καλωσόρισμα με ".δημιουργικό θάρρος"Η ζωή μας όπως είναι, ακόμη και με τα αντιφατικά, απρόσμενα και ακόμη και απογοητευτικά μέρη της. Τότε ο Άγιος Παύλος θα πει ότι "όλα τα πράγματα συνεργούν για το καλό εκείνων που αγαπούν τον Θεό". (Ρωμ 8:28).
Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι αυτοί, αυτοί που αγαπούν πραγματικά τον Θεό, είναι οι ίδιοι που μεταφράζουν αυτή την αγάπη σε ενδιαφέρον για τους άλλους. Μάλιστα, ο Φραγκίσκος γράφει, δίνοντας μια άλλη πολύ προσωπική πινελιά: "Θα ήθελα να φανταστώ ότι Ο Ιησούς πήρε από τις συμπεριφορές του Ιωσήφ το παράδειγμα για την παραβολή του άσωτου υιού και του φιλεύσπλαχνου πατέρα (πρβλ. Λουκάς 15:11-32)" (ό.π.)..
Ο Πάπας επισημαίνει ότι το να καλωσορίζουμε αυτό που δεν έχουμε επιλέξει στη ζωή μας και να ενεργούμε με δημιουργικό θάρρος, είναι αφορμές που ο Θεός χρησιμοποιεί για να φέρει "στο προσκήνιο". πόρους στον καθένα από εμάς που δεν πιστεύαμε καν ότι είχαμε" (n. 5). Συγκεκριμένα, ο José "Ήξερα πώς να μετατρέψω ένα πρόβλημα σε ευκαιρία, εμπιστευόμενη πάντα πρώτα την Πρόνοια"..
Γιατί ακριβώς με την εμπιστοσύνη στον Άγιο Ιωσήφ, όπως μπορεί να συμβεί και σε εμάς, σε ό,τι θα μπορούσε να σχεδιάσει, να εφεύρει, να βρει. Έτσι, θα μπορούσε να συναχθεί από την πλευρά μας, είναι πάντα Χριστιανική αποστολή: μια προσφορά εμπιστοσύνης από τον Θεό που ζητά την εμπιστοσύνη μας για να κάνει μεγάλα πράγματα.
Και όπως ακριβώς ήταν ο φύλακας του Ιησού και της μητέρας του Μαρίας, "ο Άγιος Ιωσήφ δεν μπορεί να μην είναι ο Θεματοφύλακας της Εκκλησίαςδιότι η Εκκλησία είναι η προέκταση του Σώματος του Χριστού στην ιστορία, και ταυτόχρονα η μητρότητα της Μαρίας εκδηλώνεται στη μητρότητα της Εκκλησίας". (βλ. Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, αριθ. 963-970).
Πράγματι, και αυτή η επιστολή θα μπορούσε να ονομαστεί "θεματοφύλακας της Εκκλησίας". Και ο Φραγκίσκος, με έναν πρωτότυπο τρόπο, μας ενθαρρύνει να αντιληφθούμε ότι όταν φροντίζουμε την Εκκλησία, φροντίζουμε τον Ιησού και τη Μαρία.. Ας θυμηθούμε τον ρόλο του "φύλακα και υπηρέτη" που απέδωσε ο Πάπας στον Άγιο Ιωσήφ στην ομιλία του στην Λειτουργία κατά την έναρξη της Πέτρινης διακονίας (19-III-2013).
Όχι μόνο αυτό, αλλά και με συνοχή, αυτοί που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη είναι, με τη θέληση του Ιησού (πρβλ. Ματθ. 25:40)επίσης το "παιδί" που ο Ιωσήφ συνεχίζει να φροντίζειΚάθε άπορος, κάθε φτωχός, κάθε πάσχων, κάθε ετοιμοθάνατος, κάθε ξένος, κάθε φυλακισμένος, κάθε άρρωστος είναι '...'".το παιδίτο οποίο ο Ιωσήφ συνεχίζει να φυλάει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Άγιος Ιωσήφ επικαλείται ως προστάτης των αναξιοπαθούντων, των άπορων, των εξόριστων, των ταλαιπωρημένων, των φτωχών, των ετοιμοθάνατων". (Patris corde, n. 5).
Αυτή η εμβάθυνση του Αγίου Ιωσήφ ως θεματοφύλακα της Εκκλησίας μέσα και μέσω, αν και όχι αποκλειστικά, των φτωχότερων, είναι πολύ ενδιαφέρουσα, υποδηλώνοντας επίσης όχι λιγότερο ότι Η Μαρία ταυτίζεται μαζί τους. Αυτό δεν είναι παράξενο, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, αφού είναι μητέρα του ελέους και νύφη του Χριστού που ταυτίζεται με όλα όσα τον επηρεάζουν και έχουν σημασία γι' αυτόν.
"Από τον Ιωσήφ, προτείνει ο Πάπας, πρέπει να μάθουμε την ίδια φροντίδα και υπευθυνότητα: να αγαπάς το Παιδί και τη μητέρα του- να αγαπάς τα μυστήρια και τη φιλανθρωπία- να αγαπάς την Εκκλησία και τους φτωχούς. Σε κάθε μία από αυτές τις πραγματικότητες υπάρχει πάντα το Παιδί και η μητέρα του".
κ. Ramiro Pellitero Iglesias
Καθηγητής Ποιμαντικής Θεολογίας
Σχολή Θεολογίας
Πανεπιστήμιο της Ναβάρα
Δημοσιεύθηκε στο "Εκκλησία και νέος ευαγγελισμός".
