Ο Ramón Pérez Contreras είναι Χιλιανός ιερέας της επισκοπής Villarrica. Μετά από λίγους μήνες αγωνίας επειδή δεν μπορούσε να ταξιδέψει στη Ρώμη λόγω της πανδημίας, κατάφερε να προσγειωθεί στην Αιώνια Πόλη στις αρχές Ιανουαρίου για να σπουδάσει εκκλησιαστική ιστορία στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού και να "imparare Roma", με την έννοια του να ζήσει την εκκλησιαστική εμπειρία της οικουμενικότητας της Εκκλησίας. Διαμένει στο Ιερατικό Κολέγιο Altomonte με ιερείς από τέσσερις ηπείρουςκοντά στον αντιπρόσωπο του Χριστού. Και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μπόρεσα να βιώσω αυτή την εγγύτητα με τον Πάπα Φραγκίσκο με βαθύ τρόπο.
Ο ίδιος διηγείται σε μια επιστολή τη συγκίνησή του όταν του τηλεφώνησε ο Πάπας, την εμπειρία του ως παιδί με τον Άγιο Πατέρα, το διασκεδαστικό ανέκδοτο που του είπε ο Ποντίφικας και το ενδιαφέρον του Φραγκίσκου για μια πολύ προσωπική επιστολή που μπόρεσε να του δώσει στο τέλος μιας ακρόασης στην αίθουσα Παύλος VI. Αυτή είναι η επιστολή.
Όταν έλαβα την πρόσκληση να σπουδάσω στη Ρώμη από τον επίσκοπο της επισκοπής Villarrica-Chile, απ' όπου κατάγομαι και όπου είμαι εγκαρδιωμένος, σκέφτηκα ότι η εμπειρία της Ρώμης δεν θα ήταν απλώς ένα προσκύνημα ή ένα οικογενειακό ταξίδι, αλλά ότι θα ήταν πραγματικά "imperare Roma", με όλα όσα συνεπάγεται αυτή η ρωμαϊκή έκφραση. Μετά από μερικούς μήνες αγωνίας που δεν μπορούσα να ταξιδέψω λόγω της πανδημίας, βρέθηκα επιτέλους στη Ρώμη. Βρήκα ένα υπέροχο ιερατική κοινότητα στο Altomonte, όπου ζω και ένα καταπληκτικό πανεπιστήμιο.
Μια από τις επαναλαμβανόμενες φράσεις που άκουσα ήταν: "Αξίζει να ζήσουμε αυτή την πλούσια εκκλησιαστική εμπειρία κοντά στον Πάπα". Ποτέ δεν πίστευα ότι, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, θα βίωνα αυτή την εγγύτητα με τον Βικάριο του Χριστού με τόσο βαθύ τρόπο.
Όλα ξεκίνησαν με την εγγραφή σε ένα μάθημα για την Αποστολική Μετάνοια, το οποίο, σύμφωνα με τη μαρτυρία άλλων αδελφών ιερέων, αποδείχθηκε πολύ ενδιαφέρον. Ως συνήθως, το μάθημα πραγματοποιήθηκε με τον ακόλουθο τρόπο στη γραμμή, αλλά στη μέση αυτής της διαδικασίας, μας ενημέρωσαν ότι η ακρόαση με το Ο Πάπας Φραγκίσκος θα είναι αυτοπροσώπως για τους ιερείς που σπουδάζουν στη ΡώμηΈτσι, μαζί με τους άλλους ιερείς του οίκου, προετοιμαστήκαμε για εκείνη τη στιγμή.
Τελικά, στις 12 Μαρτίου μπορέσαμε να συμμετάσχουμε, το μόνο πράγμα που έφερα μαζί μου ήταν μια επιστολή που έγραψα για να δώσω στον Πάπα.
"Οι λεπτομέρειες της επιστολής είναι πολύ προσωπικές, εκτός από την παρουσίαση ορισμένων αμφιβολιών, κάνω μια πρόταση, με πολύ σεβασμό και ταπεινότητα".
Το Ιερατικό Κολλέγιο Altomonte είναι ένα διεθνές εκκλησιαστικό πανεπιστημιακό κέντρο, το οποίο προωθείται από το Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού και υποδέχεται ιερείς της επισκοπής από όλο τον κόσμο. Το κέντρο ανταποκρίνεται σε μια επιθυμία του Αγίου Josemaría Escrivá, ιδρυτή του Opus Dei, ο οποίος πριν από πολλά χρόνια είχε μελετήσει τη δυνατότητα ίδρυσης ενός κολλεγίου στη Ρώμη, κύριος σκοπός του οποίου ήταν να παρέχει στους φοιτητές, μέσω της δικής τους δραστηριότητας, μια ολοκληρωμένη και μόνιμη ιερατική εκπαίδευση, στην ανθρώπινη, πνευματική, ποιμαντική και πνευματική διάσταση.
Ιδρύθηκε από τη Σύνοδο για την Καθολική Εκπαίδευση με το διάταγμα της 31ης Μαΐου 2011 και έχει το δικό της κανονικό νομικό καθεστώς. Έχει την έδρα του στη Ρώμη, στη Via Ludovico Barassi snc, σε χώρους που ανήκουν στο Istituti Riuniti di San Girolamo della Carità, έναν ιδιωτικό ηθικό φορέα αναγνωρισμένο από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, ο οποίος συνεργάζεται σταθερά εδώ και χρόνια με το Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού.
Πηγαίνοντας στην ακρόαση, ένιωθα ότι ήμουν κοντά στο να το παραδώσω, ειδικά επειδή ήμασταν στην πρώτη σειρά, στο σωστό σημείο για να το δούμε.
Αλλά το Ευαγγέλιο εκπληρώθηκε, έφτασαν πιο σημαντικοί άνθρωποι και μεταφερθήκαμε στην τελευταία σειρά.(Λουκάς 14,8) Εγώ πολύ κοντά στην πύλη εξόδου, οι ελπίδες της παράδοσης το γράμμα μου εξαφανίστηκε.
Μετά από έναν όμορφο προβληματισμό και μια σύσταση του Πάπα Φραγκίσκου προς τους ιερείς σχετικά με το μυστήριο της συμφιλίωσης, μας έδωσε την ευλογία και έφυγε από την αίθουσα Παύλος VI, αυτή ήταν η ευκαιρία μου να δείξω την επιστολή.
Με το βλέμμα του μου είπε να έρθω πιο κοντά και εγώ, γεμάτος χαρά και με λίγη σκανταλιά, του είπα: "Πάτερ Χόρχε Μάριο (όπως τον αποκαλούσαν στις βίλες), είμαι Χιλιανός", στο οποίο εκείνος απάντησε γρήγορα "¡!Και τι φταίω εγώ!"Κοιταχτήκαμε και γελάσαμε. Μετά από μια σύντομη συζήτηση, πήρε το δρόμο του για να ολοκληρώσει το φορτωμένο του πρόγραμμα για την ημέρα.
Οι λεπτομέρειες της επιστολής είναι πολύ προσωπικές, εκτός από την παρουσίαση ορισμένων αμφιβολιών, κάνω μια πρόταση, με πολύ σεβασμό και ταπεινότητα. Στόχος μου ήταν να τη διαβάσετε.
"Πάτερ Χόρχε Μάριο (όπως τον φώναζαν στις φτωχογειτονιές) είμαι Χιλιανός", στον οποίο απάντησε γρήγορα "και τι φταίω εγώ", κοιταχτήκαμε και γελάσαμε πολύ.
Αυτό που συμβαίνει στη συνέχεια εκπληρώνει όλες τις προσδοκίες μου και με βοηθά να καταλάβω ότι για τον Φραγκίσκο ο καθένας από εμάς είναι σημαντικός, και αυτό μαρτυρείται από ένα γεγονός που έλαβε χώρα την Τετάρτη 16 Μαρτίου.
Ήμουν στο τραπέζι και μοιραζόμουν ένα ποτό με μερικούς αδελφοί ιερείς από την Κολομβία, το Μεξικό, τον Ισημερινό και μαζί μας ο κ. Juan Carlos Ossandón, αντιπρύτανης του ιερατικού κολλεγίου Altomonte. Ξαφνικά μια κλήση ήρθε στο τηλέφωνό μου, ήταν ένας ιδιωτικός αριθμός..
Καθώς απάντησα αμέσως, παρατήρησα ότι ο Πάπας Φραγκίσκος ήταν στην άλλη πλευρά, το έπαιξα δυνατά για να ακούσουν τη φωνή του και στη συνέχεια, πολύ ενθουσιασμένοι, μιλήσαμε για λίγα λεπτά.
Οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τη λεπτομέρεια του τηλεφωνήματός του, την ταπεινότητά του να με ευχαριστεί για την πρότασή μου και τη στοργή με την οποία μου μίλησε. Μου έδωσε κάποιες συμβουλές για το πώς να αξιοποιήσω στο έπακρο τη διαμονή μου στη Ρώμη. Στο τέλος του είπα: ""Άγιε Πατέρα, μπορούμε να έχουμε ένα φλιτζάνι τσάι;Στην οποία απάντησε: "Όχι τώρα, γιατί έχω πολλή δουλειά να κάνω, αλλά μην ανησυχείτε, θα δούμε πότε θα μπορέσουμε να βρεθούμε".
Μοιράζομαι μαζί σας αυτή την όμορφη εμπειρία, η οποία μας μιλάει πάνω απ' όλα για την ταπεινότητα του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος, παρ' όλη τη δουλειά του, έχει χρόνο να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει αυτόν τον ιερέα που ζει αυτή τη ρωμαϊκή εμπειρία.
Αυτό που συμβαίνει στη συνέχεια εκπληρώνει όλες τις προσδοκίες μου και με βοηθά να καταλάβω ότι για τον Φραγκίσκο ο καθένας από εμάς είναι σημαντικός, και αυτό μαρτυρείται από ένα γεγονός που έλαβε χώρα την Τετάρτη 16 Μαρτίου.
Ήμουν στο τραπέζι και μοιραζόμουν ένα ποτό με μερικούς αδελφοί ιερείς από την Κολομβία, το Μεξικό, τον Ισημερινό και μαζί μας ο κ. Juan Carlos Ossandón, αντιπρύτανης του ιερατικού κολλεγίου Altomonte. Ξαφνικά μια κλήση ήρθε στο τηλέφωνό μου, ήταν ένας ιδιωτικός αριθμός..
Καθώς απάντησα αμέσως, παρατήρησα ότι ο Πάπας Φραγκίσκος ήταν στην άλλη πλευρά, το έπαιξα δυνατά για να ακούσουν τη φωνή του και στη συνέχεια, πολύ ενθουσιασμένοι, μιλήσαμε για λίγα λεπτά.
Οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τη λεπτομέρεια του τηλεφωνήματός του, την ταπεινότητά του να με ευχαριστεί για την πρότασή μου και τη στοργή με την οποία μου μίλησε. Μου έδωσε κάποιες συμβουλές για το πώς να αξιοποιήσω στο έπακρο τη διαμονή μου στη Ρώμη. Στο τέλος του είπα: ""Άγιε Πατέρα, μπορούμε να έχουμε ένα φλιτζάνι τσάι;Στην οποία απάντησε: "Όχι τώρα, γιατί έχω πολλή δουλειά να κάνω, αλλά μην ανησυχείτε, θα δούμε πότε θα μπορέσουμε να βρεθούμε".
Μοιράζομαι μαζί σας αυτή την όμορφη εμπειρία, η οποία μας μιλάει πάνω απ' όλα για την ταπεινότητα του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος, παρ' όλη τη δουλειά του, έχει χρόνο να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει αυτόν τον ιερέα που ζει αυτή τη ρωμαϊκή εμπειρία.
