Η CARF θα ήθελε να θυμάται τον καθένα από αυτούς συγκεντρώνοντας τα ονόματά τους και ένα σύντομο βιογραφικό τους σημείωμα, σε ένα "Μνημόσυνο των ιερέων και των θρησκευτικών που απεβίωσαν από τον κοροναϊό". Για να βάλουμε λόγια στο πένθος και να προσευχηθούμε για τις ψυχές όλων αυτών.
Ιερέας τελεί κηδεία στη Βαρκελώνη
Σύμφωνα με στοιχεία της Ισπανικής Επισκοπικής Διάσκεψης (CEE), υπάρχουν περισσότεροι από εκατό ιερείς και θρησκευόμενοι που έδωσαν τη ζωή τους εξαιτίας του κοροναϊού υπηρετώντας άλλους στην Ισπανία στο πλαίσιο της πανδημίας του κοροναϊού.
Πολλοί από αυτούς, άνδρες και γυναίκες, βρέθηκαν κοντά σε μολυσμένους ανθρώπους, φροντίζοντας και συνοδεύοντας ασθενείς, σε νοσοκομεία και γηροκομεία, όπου οι πιθανότητες μόλυνσης ήταν μεγαλύτερες.
Όπως και οι γιατροί και το λοιπό ιατρικό προσωπικό που στέλνονται στην πρώτη γραμμή σε αυτή την "έκτακτη ανάγκη", έτσι και αυτοί είναι οι πρώτοι που στέλνονται στην πρώτη γραμμή.πόλεμος"Οι ιερείς, που συχνά αποκαλούνται "γιατροί των ψυχών", είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι στον ιό. Όπως και η υπόλοιπη κοινωνία, καλούνται σε σύνεση και ευγένεια και πρέπει να προσαρμόζουν τις συνθήκες για την άσκηση του λειτουργήματός τους, αλλά μια κλίση που βασίζεται στη μίμηση του Χριστού, ο οποίος ενσαρκώθηκε στην ανθρώπινη κατάσταση μέχρι και τον ταπεινωτικό θάνατο, δεν μπορεί να αγνοήσει την ανθρώπινη επαφή, με όλες τις χαρές και τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται.
Ακόμη και σε χώρες όπου δεν είναι δυνατόν να να γιορτάσει μια λειτουργία Πολλοί ιερείς συνεχίζουν να προσφέρουν την υπηρεσία της κοινωνίας στους ασθενείς και τους ηλικιωμένους, διατηρώντας τη συνέχεια μιας κλήσης που βασίζεται στην αυτοπροσφορά.
Στη χώρα μας, οι περισσότερες επισκοπές έχουν ιερείς που έχουν μολυνθεί και νοσηλεύονται με κοροναϊό, ορισμένοι από αυτούς στη ΜΕΘ. Οι ηλικίες αυτών των ιερέων κυμαίνονται από 55 έως 104 ετών, αλλά έχουν αναφερθεί και άρρωστος και νοσηλεύονται νεότεροι ιερείς, μερικές φορές σε σοβαρή κατάσταση, και ορισμένοι εξακολουθούν να δίνουν μάχη για την επιβίωσή τους, καθώς και περιπτώσεις ιερέων και θρησκευτικών που επέζησαν και τώρα επιστρέφουν στις ενορίες τους.
Το να πεθαίνεις σε περιόδους πανδημίας κοροναϊού σημαίνει να φεύγεις μοναχικά και χωρίς αποχαιρετισμούς. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστούμε τον εσωτερικό πόνο που προκαλεί ο θάνατος, ειδικά όταν δεν έχουμε καταφέρει να τους συνοδεύσουμε. Γι' αυτό το λόγο αυτή η ειδική ανάμνηση είναι για όλους αυτούς.
Πατέρας Vicente Elío. "Ήταν ένας ιερέας που άφηνε το στίγμα του κάθε μέρα στο σχολείο του".
Αδελφή Τερέζα Καμπρέρα. "Χαρακτηριζόταν από την ευαισθησία της στην κοινωνική αδικία".
Antonio Danoz. "Διακινδύνευσε τη ζωή του για να ευαγγελιστεί στο Κονγκό".
Αδελφή Amelia González. "Ήταν μια πολύ ταπεινή, απλή και ευγενική αδελφή".
Και πολλοί άλλοι, οι οποίοι τιμώνται στο Μνημείο για να μην ξεχαστούν τα ονόματά τους.
