Σε μια εκδήλωση στις 24 Νοεμβρίου στο Omnes Forum του Universidad de Villanueva de Madrid, Jacques Philippeκορυφαίος Γάλλος καθολικός συγγραφέας, μοιράστηκε βαθιές σκέψεις για την πνευματικότητα στον σύγχρονο κόσμο. Περισσότερα από διακόσια άτομα βυθίστηκαν στο θεμελιώδες ερώτημα: Χρειαζόμαστε τον Θεό; Η συνάντηση χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα CARF και Banco Sabadell.
Εκτός από τις εμπνευσμένες ομιλίες του, Jacques Philippe είναι αναγνωρισμένος για το λογοτεχνικό του έργο σχετικά με την πνευματική ζωή. Με σημαντικούς τίτλους όπως Εσωτερική ελευθερία, Χρόνος για τον Θεό y Η πνευματική πατρότητα του ιερέαΟ Philippe προσφέρει πρακτικές και βαθιές γνώσεις για την πίστη και την εσωτερική ζωή, οδηγώντας αμέτρητους ανθρώπους σε μια πιο στενή σχέση με τον Θεό.
Οι προβληματισμοί του Ζακ Φιλίπ για την απουσία του Θεού είναι οδυνηροί. "Η απομάκρυνση από τον Θεό σημαίνει επίσης απομάκρυνση από την πηγή της αλήθειας", εξηγεί, προσφέροντας μια σαφή προοπτική για το πώς αυτή η απουσία μας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Γι' αυτό μας καλεί να προβληματιστούμε για τη σημασία της διατήρησης μιας ζωντανής σύνδεσης με τον Θεό, ακόμη και σε στιγμές φαινομενικού σκοταδιού.
Τονίζοντας την ανάγκη να αναζητούμε συνεχώς την παρουσία του Θεού και να βασιζόμαστε στην αγάπη και το έλεός Του για να βρούμε ελπίδα στη ζωή μας.
Σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από την εκκοσμίκευση και την ανάδυση νέων πνευματικοτήτων, Jacques Philippe αναγνωρίζει το φαινόμενο του ατομικισμού και της μοναξιάς που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο κόσμο. Σημειώνει πώς κάθε άτομο τείνει να κατασκευάζει τις δικές του πεποιθήσεις και να απομακρύνεται από την ιδέα μιας κοινής πίστης που συνδέει την κοινότητα ως μια ενιαία οικογένεια.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Φιλίπ υποστηρίζει το άνοιγμα στη θρησκευτική κοινότητα και την κοινή αναζήτηση του Θεού ως πηγή πνευματικής ολοκλήρωσης και ανθρώπινης σύνδεσης.
Jacques Philippe υπερασπίζεται την ανάγκη για τον Θεό και το έλεός του σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από τον ατομικισμό και την αθεΐα. Επισημαίνει το ψέμα του αθεϊσμού και χρησιμοποιεί την παραβολή του άσωτου υιού για να καταδείξει πώς, όταν απορρίπτεται ο Θεός, εξαλείφεται η δυνατότητα εύρεσης του ελέους και της συγχώρεσης. Ο Φιλίπ περιγράφει πώς η απουσία του Θεού αφήνει τον άνθρωπο μόνο του με το βάρος των λαθών του, χωρίς τη δυνατότητα να λάβει τη συγχώρεση που μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει.
Στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει τη σημασία της επιστροφής στον Θεό και της εύρεσης της χάρης και του ελέους που μόνο Εκείνος μπορεί να προσφέρει, τονίζοντας τη σημασία της επιστροφής στο Ευαγγέλιο και της εκ νέου ανακάλυψης της θείας πατρότητας ως αντίδοτο στην ανθρώπινη υπερηφάνεια και την απώλεια νοήματος.
Ο Philippe ασχολείται με την πολύπλοκη άσκηση της ανθρώπινης ελευθερίας εν τη απουσία της παρουσίας και της αγάπης του Θεού ως Πατέρα. Επισημαίνοντας ότι, χωρίς αυτή τη θεία καθοδήγηση, μπορούμε να πέσουμε σε δύο άκρα: στην απόλυτη ανευθυνότητα, όπου τα πάντα επιτρέπονται και δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη για τις πράξεις- ή στην υπερβολική υπευθυνότητα, κουβαλώντας το βάρος της ζωής και των αποφάσεων με τρόπο μοναχικό και οδυνηρό. Επισημαίνοντας την τάση της σημερινής κοινωνίας προς αυτά τα άκρα, όπου η τεράστια ελευθερία συνυπάρχει με την έλλειψη πνευματικής καθοδήγησης και αντικειμενικής αλήθειας.
Υπογραμμίζει τη σημασία του ρόλου του Θεού ως Πατέρα, όχι για να περιορίσει την ελευθερία, αλλά για να μας βοηθήσει να διακρίνουμε και να ασκήσουμε την ελευθερία μας με τρόπους που ωφελούν εμάς και τους άλλους. Ο Θεός μας προσφέρει ένα φως μέσα στην αβεβαιότητα και τη μοναξιά που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο κόσμο.
Επόμενο, Ο Jacques Philippe μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε τη σημασία της ελπίδας της Βασιλείας. ως μια μετασχηματιστική προοπτική στην καθημερινή ζωή. Επισημαίνει πώς το να ζει κανείς χωρίς τη βεβαιότητα της αιώνιας ζωής μπορεί να κάνει την ύπαρξη να μοιάζει στενόχωρη και βαριά, με την αίσθηση ότι κάθε χαμένη ευκαιρία είναι ανεπανόρθωτη.
Ο Philippe τονίζει ότι η ελπίδα της Βασιλείας προσφέρει έναν άπειρο ορίζοντα δυνατοτήτων και ελευθερίας, ακόμη και εν μέσω των ευθυνών και των προκλήσεων της ζωής. Χρησιμοποιεί το παράδειγμα του καλού ληστή στη σταύρωση του Ιησού για να καταδείξει πώς ακόμη και η πιο αποτυχημένη ζωή μπορεί να μετατραπεί σε επίτευγμα με την ελπίδα της Βασιλείας και το έλεος του Θεού. Γιατί ανά πάσα στιγμή ο Θεός μπορεί να φέρει τη σωτηρία και την ανανέωση σε όσους εμπιστεύονται το έλεός του.
Η σημασία της συγχώρεσης σε έναν άθεο κόσμο
Jacques Philippe δείχνει πώς η ζωή σε έναν κόσμο χωρίς Θεό και έλεος μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένη δυστυχία και σκληρότητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Επισημαίνει πώς η έλλειψη πίστης εμποδίζει τη συγχώρεση, καθώς το άδικο που έχει γίνει αντιληπτό ως ανεπανόρθωτο.
Συζητά πώς η πίστη στο έλεος του Θεού είναι θεμελιώδης για να καταστεί δυνατή η συγχώρεση, καθώς παρέχει την ελπίδα της θεραπείας και της σωτηρίας τόσο για το κακό που έχει γίνει όσο και για το κακό που έχει υποστεί κάποιος. Και μας προειδοποιεί για τον κίνδυνο να σκληρύνουμε τους εαυτούς μας απέναντι στους άλλους όταν βγάζουμε τον Θεό από την εξίσωση, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε θυμό και έλλειψη εσωτερικής ειρήνης.
Μια επιτυχημένη ζωή δεν ορίζεται από τα υλικά αγαθά, αλλά από τη δόξα του ελέους και της αγάπης του Θεού, η οποία είναι πάντα δυνατή με την πίστη στη μεταμορφωτική Του δύναμη.
Μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις στον σημερινό κόσμο είναι η δυσκολία να αποδεχτούμε τον εαυτό μας. Ο Philippe τονίζει ότι το αγαπητικό βλέμμα του Θεού πάνω μας είναι θεμελιώδες για την αυτοαποδοχή μας. Αγκαλιάζοντας την ευθραυστότητά μας και αποδεχόμενοι την αγάπη Του, βρίσκουμε την ελευθερία να αγαπάμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Ο Jacques Philippe μας υπενθυμίζει ότι, εν μέσω των εσωτερικών αγώνων του σύγχρονου κόσμου, η παρουσία του Θεού και η φιλεύσπλαχνη αγάπη Του είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά και ελπίδα μας. Καθώς καλωσορίζουμε τον Θεό στην καρδιά μας, βρίσκουμε την αυτοπεποίθηση και τη χαρά που προέρχονται από την αιώνια αγάπη Του.
Με αυτά τα λόγια, ο Ζακ Φιλίπ μας δίνει ένα φως ελπίδας σε καιρούς αβεβαιότητας, υπενθυμίζοντάς μας ότι, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές, ο Θεός είναι παρών και η αγάπη και το άπειρο έλεός Του δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ.
