Από νεαρή ηλικία, ο David, από την επισκοπή της Escuintla (Γουατεμάλα), ένιωσε μια ιδιαίτερη κλήση από τον Κύριο, χωρίς να γνωρίζει πραγματικά τι ήταν αυτή. Η κλίση του άρχισε να διαμορφώνεται μέσα στην οικογένειά του. Η γιαγιά του τον έμαθε να προσεύχεται το κομποσχοίνι μαζί με έναν θείο του που ήταν ιερέας και τον οποίο θαύμαζε πολύ. Έμαθε να έχει τις στιγμές της συνομιλίας μου με τον Θεό. "Πάντα έλεγε ότι θα γίνω ιερέας. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι ένα μεγάλο βιβλίο όπου μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα και μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα από αυτούς. αποτελούν τη θεμελιώδη βάση μιας οικογένειας: χωρίς αυτά, τα έθιμα και οι παραδόσεις θα εξαφανίζονταν.".
Όταν ήταν μόλις πέντε ετών, μια μέρα, καθισμένος στην ενορία του θείου του, κοίταξε επίμονα τον σταυρό στην Αγία Τράπεζα. "Ένιωσα τον Κύριο να με κοιτάζει, οπότε άρχισα να Του μιλάω και ξέρετε ποιο ήταν το καλύτερο; Μου απάντησε. Μπορεί να ακούγεται σαν κάτι που φαντάστηκα, αλλά για μένα είναι πραγματικό. Το μόνο που μου έλεγε ήταν: "Πονάει, πονάει" και Τον ρωτούσα τι πονάει και Εκείνος μου έλεγε απλώς: "Ακολούθησέ με και θα δεις.
Ο Ντέιβιντ είναι ο μικρότερος από πέντε αδέλφια, μια μεγάλη οικογένεια, η οποία σήμερα θεωρείται τρελή. "Οι γονείς μου δούλευαν πάντα σκληρά για να μας δώσουν μόρφωση. Ζούσαμε από μέρα σε μέρα, αλλά δόξα τω Θεώ δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα. Ο πατέρας μου είναι στο στρατό και η μητέρα μου πάντα έψαχνε τρόπους να φέρνει χρήματα στο σπίτι, είτε πουλούσε παγωτά είτε διατηρούσε ένα ινστιτούτο ομορφιάς, το οποίο πλήρωνε όλη τη σχολική μας εκπαίδευση. Η μητέρα μου πάντα εργαζόταν και εξακολουθεί να εργάζεται. Είναι μια εξαιρετική γυναίκα. Είναι το πρότυπό μου".
Πριν από το γάμο της η μητέρα της ήταν μορμόνα. Προσηλυτίστηκε λίγο μετά τη γνωριμία της με τον πατέρα του, ασκώντας την πίστη της με πολύ ευσεβή τρόπο. Δίδαξε στον David να αγαπά τον Θεό πάνω απ' όλα και να έχει μεγάλη αφοσίωση στην Παναγία. "Με την απλότητα και την ταπεινότητά της, ήθελα να ακολουθήσω τον Κύριο". Εκτός από την επιρροή της στην κλίση του γιου της, η μητέρα του τον βοήθησε να κατανοήσει και να αποδεχτεί όταν μία από τις αδελφές του έγινε Αντβεντιστής.
Η οικογένεια του Δαβίδ πέρασε επίσης στιγμές του Σταυρού, τις οποίες δέχτηκε με μεγάλη πίστη. Το δεύτερο από τα αδέλφια πέθανε σε ηλικία μόλις τριών μηνών εξαιτίας μιας ασθένειας που εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να θεραπευτεί. Κάθε χρόνο, όταν έρχονται τα γενέθλιά της, τη θυμούνται με ιδιαίτερη στοργή και συγκίνηση. "Η μητέρα μου εξακολουθεί να θρηνεί, αλλά πιστεύει ακράδαντα ότι είναι ο φύλακας άγγελός μας και ότι μας προσέχει και έχει μια θέση για εμάς στον ουρανό.
Ο David μπήκε στην προπαιδεία (μάθημα διάκρισης στο σεμινάριο) στη Γουατεμάλα όταν ήταν 17 ετών. Στη συνέχεια, για προσωπικούς λόγους, αποφάσισε να εγκαταλείψει το ιεροδιδασκαλείο και άρχισε να σπουδάζει νομικές και κοινωνικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο, με πνευματική συνοδεία ιερέα.
"Όταν ο Κύριος με κάλεσε ξανά με περισσότερη δύναμη, άφησα τα πάντα και άρχισα να σπουδάζω φιλοσοφία στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη. Στη συνέχεια, επέστρεψα στη Γουατεμάλα και εργάστηκα στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο. Τότε ήταν που ο επίσκοπός μου αποφάσισε ότι έπρεπε να συνεχίσω τις θεολογικές μου σπουδές και έφτασα στην Ισπανία, στην Παμπλόνα, το 2021. Ο Κύριος είναι αυτός που καθοδηγεί την πορεία μου και Αυτός αποφασίζει πώς θα πραγματοποιηθεί και πώς θα τελειώσει. Είμαι στα χέρια Του.
Αντιμέτωπος με έναν εκκοσμικευμένο κόσμο και την έλλειψη κλίσεων, ο David πιστεύει ότι ο ιερέας πρέπει να είναι ένα καλά προετοιμασμένο άτομο, που γνωρίζει και κατανοεί τη θεολογία. Πρέπει να είναι άνθρωπος της πίστης, της ελπίδας και της φιλανθρωπίας. Πρέπει να είναι εκατό τοις εκατό ιερέας, δηλαδή ένας ιερέας που είναι πάντα εκεί για τους άλλους, που δεν απουσιάζει. Ένας ιερέας που δεν περιθωριοποιεί και δεν κάνει διακρίσεις. Ποιος ξέρει πώς να είναι ποιμένας με κεφαλαία γράμματα και ότι, όπως λέει ο Πάπας Φραγκίσκος, στο τέλος της ημέρας μυρίζει σαν πρόβατο. Είθε να είναι ο Χριστός για τους ανθρώπους.
Marta SantínΔημοσιογράφος που ειδικεύεται στις θρησκευτικές πληροφορίες.
